فرزانه متین‌فر روزنامه نگار: سرویس رفت‌وآمد دانش‌آموزان به مدرسه تبدیل به دغدغه شده است، خانواده‌ها میان هزینه‌های زیاد کیف و کتاب و لباس، حالا باید نگران سرویس مدرسه هم باشند، هزینه‌ای که گاهی نجومی هم می‌شود.
دیگر برای مدرسه رفتن باید هفت خوان رستم را گذراند، در کنار گرانی قیمت لوازم التحریر، لباس، کیف، کفش، گرانی عجیب و غریب رفت و آمد بچه مدرسه‌ای هم حالا شده سوپر مشکل خانواده‌ها، و خانواده‌هایی که مادر در کنار پدر برای تأمین معیشت بالاخص درکلانشهرها هر رو صبح سرکار می‌روند کم نیستند و مجبور هستند حتماً سرویس مدارس را داشته باشند.
خانواده‌هایی که اگر حداقل 2 تا 3 بچه داشته باشند به نظر می‌رسد باید عطای سرکار رفتن‌شان را به لقایش ببخشند تا بچه‌ها را به مدرسه برسانند، اما با این حساب بقیه مخارج برای رفتن به مدرسه چه می‌شود؟
چندی پیش اعضای شورای شهر تهران افزایش 45 درصدی نرخ سرویس مدارس در سال تحصیلی جدید را تصویب کردند اما بررسی‌های اجمالی نشان می‌دهد که برخی از مدارس قیمت‌های دلخواهی و نجومی را از والدین طلب می‌کنند و برخی مجبورند زیر بار این هزینه بروند، برخی هم همچنان منتظر اقدام دولت و مشخص شدن قیمت واحد برای مسافت سرویس هستند. البته این موضوع در میان تذکرات شفاهی نمایندگان مردم در مجلس نیز قرار گرفته است. همچنان که علی جوکار رئیس کمیسیون شوراها در مجلس گفت: «گرانی عجیب سرویس مدارس به دغدغه خانوارهای با چندین فرزند تبدیل شده و دولت باید به این موضوع ورود کند.»
حقوق کارمندی با هزینه سرویس جور درنمی‌آید
کریم اکبری، ساکن جوادیه در تهران است و مدرسه فرزندش در نازی آباد، بنابراین تأمین سرویس مدرسه از اولویت‌های اوست: «نرخ سرویس مدارس براساس سامانه سپند، حتی برای مسافت‌های کوتاه 5 یا 10 دقیقه‌ای، رقمی معادل 7 تا 9 میلیون تومان است و هر چه مسیر طولانی‌تر شود، این ارقام هم بالاتر می‌رود و حتی به 20 میلیون تومان هم می‌رسد. پیمانکاران در این سامانه گزینش شده‌اند و تعداد بچه‌ها هم تعریف شده است؛ یعنی همه‌چیز مرتب و منظم است اما فقط اعداد و ارقامش با دخل و خرج ما نمی‌خواند در نتیجه مجبوریم سرویس مدرسه‌ای را انتخاب کنیم که هم تعداد بیشتری دانش‌آموز را قبول می‌کند هم هزینه کمتری می‌گیرد.»
او می‌گوید: «علاوه بر نگرانی و دغدغه‌هایی چون امنیت بچه و سلامت بودن راننده سرویس و خودرو … مساله گران شدن سرویس و قیمت‌های بعضاً نامتعارف آن فشار مضاعفی را بر دوش خانوادها تحمیل کرده است.»
خانم طاهری، مادری که تنها یک فرزند مدرسه‌ای دارد می‌گوید: «مسیر منزل ما تا مدرسه پسرم 3 کیلومتر بیشتر است، سال گذشته 700 هزار تومن پرداخت می‌کردم، الان باید ماهانه یک میلیون و 400 هزار تومان جدا از هزینه‌های جانبی بپردازم ولی اگر بخواهم مدرسه عوض کنم به ناچار باید بیشتراز این مبلغ هم بدهم. مگر من با حقوق کارمندی چقدر درآمد دارم که تمام پس اندازم را صرف مدرسه و سرویس آن کنم؟»
مجبور می‌شویم با قیمت‌های من درآوردی مدرسه کنار بیاییم
پدری دیگر که مجبور است هزینه گزافی برای دو دخترش متحمل شود به خبرآنلاین می‌گوید: زمان حال مانند گذشته‌های ما نیست تا سر کوچه هم بچه‌ها می‌روند باید مراقب بود آن وقت‌ها ما کیلومترها راه می‌رفتیم تا به مدرسه برسیم یا هم کلاسی‌هایی داشتیم که با دوچرخه می‌آمدند اما حالا باید این حقوق کارمندی که کفاف زندگی روزمره را هم نمی‌دهد هزینه سنگین سرویس داد آن هم برای دو بچه که ماهانه یک میلیون و 600 هزار تومان می‌شود.
بابارضا، شهروند دیگری است که فرزند خود را درمدرسه غیرانتفاعی ثبت نام کرده به از با گله از مدارس به خبرنگار ما می‌گوید: مدیران برخی مدارس از سرویس مدارس و حتی از لباس قرم بچه‌ها هم برای خودشان درآمد درست کرده‌اند و هیچ نظارتی هم نمی‌شود و بعضاً در مدارس غیردولتی این اختلاف قیمت‌ها و موجی از هزینه‌های بی جهت و اضافی راه افتاده است. دولت قول داده بود که نظارت می‌کند اما خبری نشد و ما مجبور می‌شویم بالاجبار به صورت قسط‌بندی شده این مبالغ گزاف و من درآوردی این مدارس را بدهیم.
مادر دیگری درهمین باره می‌گوید: هزینه سرویس مدرسه فرزندم برای 9 ماه تحصیلی، 16 میلیون تومان اعلام شده است. این هزینه، دست کمی از شهریه مدرسه ندارد امسال تصمیم گرفتیم با خرید قسطی ماشین بچه‌ها را به مدرسه ببریم تا بجای صرف هزینه گزاف سرویس برای ما که 3 فرزند داریم واقعاً در تأمین مخارج کم می‌آوریم.
از خودسری هزینه‌ها ناراحتیم!
شورای شهر تهران حداقل مبلغ سرویس برای دانش آموزان ابتدایی پنج میلیون و 400 هزار تومان و حداکثر 21 میلیون تومان، که این ارقام برای دانش آموزان مقطع متوسطه از شش میلیون و 100 هزار تومان تا حداکثر 23 میلیون تومان در نوسان است، را تصویب کرده است.
اصغرپور یک پیمانکار با سابقه سرویس مدرسه در غرب تهران است که گلایه از عدم نظارت بر قیمت‌ها دارد و مدعی است که هیچ نرخ مصوبی به آنها اعلام نشده و می‌گوید: «بعد از کرونا با باز شدن مدارس دغدغه خانواده‌ها و هم پیمانکاران بیشتر شد چون هیچ نرخ مصوبی داده نشده تا قبل از این شورای شهر نرخ‌نامه‌ای را تصویب می‌کرد براساس مسافت و همه چیز هم برای خانواده‌ها و هم ما مشخص و شفاف بود. متاسفانه این عدم نرخ اعلامی از طرف تصمیم‌گیران شهری باعث سودجویی در این مورد شده و هرمدرسه‌ای هم به‌دلخواه خود دراین شرایط سخت معیشت قیمت می‌گذارد. بسیاری از والدین از نحوه محاسبه این هزینه براساس طول مسافت منزل تا مدرسه فرزند خود به شدت گلایه مندند.»
او ادامه می‌دهد: «مهم‌ترین نکته این است که باید براساس مسافت و پایه‌ای قیمت‌گذاری شود. 45 درصد اعلام کردند گران شده خوب برچه اساس و پایه‌ای؟ مثلاً سال گذشته از یک دانش آموز مبلغ 5 میلیون و پانصد هزار تومان برای یکسال تحصیلی ما می‌گرفتیم الان 45 درصد باید گران کنم باز برچه اساسی؟ خانواده‌هایی هستند که 3 تا فرزند دارند.»
هم ما و هم والدین از این خودسری قیمت‌ها بسیار ناراحت هستیم، متاسفانه این عدم نظارت از سوی دولت باعث شده تا دودش به چشم والدین که زیر بار کلی از هزینه‌های مدارس کمرشان خم شده برود و چه بسا که چاره‌ای هم ندارند و مجبور می‌شوند که این هزینه‌های گزاف را پرداحت کنند.»
او در پاسخ به خبرنگار خبرآنلاین مبنی بر اینکه شما چطور قیمت داده‌اید؟ می‌گوید: «34 درصد اضافه کرده است.»
او ادامه می‌دهد: «یکی از مدارس برای یک مسافت کوتاه 11 میلیون از والدین خواسته، سؤال من این است که پس کف قیمتی که شورای شهر تعیین می‌کند و برای یک دانش‌آموز مقطع متوسطه باید شش میلیون و 100 هزار تومان باشد شامل حال کدام خانواده‌ها می‌شود؟»
وعده شیرین تاکسی‌های اینترنتی کام والدین را تلخ‌تر کرد!
در سایر شهرها نیز تقریباً همین اوضاع حاکم است و استفاده از سرویس مدرسه سهم قابل توجهی از درآمد خانواده‌ها را می‌بلعد تا مخارج مربوط به حمل ونقل در کنار همه خرج‌های ریز و درشت یک دانش آموز، تحصیل را به یکی از گران‌ترین اقلام در سبد خانوار تبدیل کند.
اما در این میان برخی شرکت‌ها از قیمت ارزان‌تر 30 درصدی برای سرویس‌دهی خبر دادند، در بررسی‌های میدانی خبرآنلاین مشخص شد این تاکسی‌های اینترنتی هزینه خود را دریافت می‌کنند و بدون هیچ‌گونه اطلاع رسانی!
در همین باره مادری که صاحب 3 فرزند هست می‌گوید: «با خوشحالی تماس گرفتم به تاکسی‌های اینترنتی اول فکر کردم مبلغ چهار میلیون و پانصد برای مسافت 3 کیلومتری در نظر گرفتند در حالی که نصف دیگر آن را در نیمه دوم سال می‌خواستند یعنی حتی بیشتر از آن مبلغی شد که می‌خواستم به مدرسه بدهم. در واقع متوجه شدم آنها هم ماهی‌گیری از آب گل آلود می‌کنند.»
از سوی دیگر موضوع امنیت و تفاوت آن با الان جامعه که هیچ پدر و مادری نمی‌تواند فرزندش را حتی به یک خیابان آنطرف‌تر تنها بفرستد و مدام باید مراقب جگر گوشه خودش باشد اهمیت داشتن یک سرویس مناسب را دو چندان می‌کند، حالا گرانی عجیب سرویس مدارس به دغدغه خانوارهای با چند فرزند تبدیل شده و دولت باید ضمن تعیین قیمت منطقی برای حمل و نقل دانش آموزان چاره کند.