ایده اختصاص یارانه بنزین به جای خودرو به هر کد ملی به این دلیل که 50 درصد مردم از این یارانه برخوردار نیستند و این شیوه توزیع یارانه بی عدالتی است، کاملاً درست است.
این یارانه پنهان بنزین فقط به بخشی از جامعه تخصیص پیدا می‌کند و همین بخش هم به صورت متفاوت از این یارانه برخوردار می‌شوند. اینکه یارانه بنزین را به کل مردم تعمیم دهیم کار صحیح و درستی است. البته باید در نحوه اجرا دقت عمل لازم انجام شود به نحوی که به هدفی که می‌خواهیم درست برسیم.
اعتبار این سوخت در کارت افراد شارژ می‌شود ولی بایستی تاریخ مصرف مشخصی هم داشته باشد که بنزین در کارت حبس نشود و یک مهلت داشته باشد.
این حرکت اقدام خوبی است ولی در نحوه انجام نیازمند کار مطالعاتی بیشتری است. ما برای رفع ناترازی بنزین چندین اقدام را با هم پیش ببریم تا به نتیجه برسیم.
یکی از اقدامات تخصیص سهمیه بنزین به هر کد ملی است و اقدامات دیگر اجرای قانون هوای پاک است و باید در این راستا خودروهای با مصرف سوخت بالا و فرسوده از رده خارج شوند.
در این ایده مقرر بود دولت سهمیه بنزین افرادی را که فاقد خودرو هستند، در آخر ماه بردارد و به جای آن کارت بانکی افراد را شارژ کند تا آن‌ها بتوانند کالا خریداری کنند. یکی از اهداف اصلی این طرح استفاده همه مردم ایران از یارانه انرژی است. در وضعیت کنونی افرادی که ماشین ندارند عملاً بهره‌ای از یارانه انرژی ندارند، اما با تصویب و اجرای این طرح این افراد می‌توانند یارانه بنزین خود را بفروشند و از این طریق درآمدی حاصل کنند.
در بحث خودرو بایستی ارجحیت به خودروهایی داده شود که سوخت کمتری دارند. در بحث نصب موتورهای گاز سوز در خودروها هم باید ورود شود و یک کار تحقیقاتی و پژوهشی برای آن انجام شود.
باید خودروهای مردم گاز سوز شود و هزینه تعمیرات خودرو با این شیوه اگر کاهشی باشد هیچ دلیلی ندارد که مردم از خودروی گاز سوز استفاده نکنند. از سوی دیگر باید به سمت توسعه پالایشگاه‌ها و پترو پالایشگاه‌ها برویم البته لازمه آن این است که در تولید گاز تلاش شود.