بصورت مستمر از تمام پالایشگاه‌ها در حال تولید هستیم و اکنون تولید و مصرف تقریباً سر به سر شده است، بحث تراز و ناترازی به تغییر فصول سال برمی‌گردد، وقتی مصرف بالا می‌رود نگرانی‌ها بابت تأمین سوخت نیز بیشتر میشود اما اکنون در این فصل سال تولید و مصرف همخوانی دارد و نگرانی کمتر است.باید سبد سوخت تغییر کند و از انرژی‌های نو از جمله ال‌پی‌جی و سی‌ان‌جی نیز در سبد گنجانده شود از طرف دیگر باید در خودروها اصلاحات صورت گیرد یعنی تولید خودروهای با مصرف کمتر در دستور کار قرار گیرد و همچنین خودرهایی که مصرف بالا دارند در لیست حذف قرار گیرند، اصلاح این سیستم می‌تواند به حل ناترازی کمک کند. پالایشگاه‌ها ظرفیت مشخص و محدودی دارند اینگونه نیست که بتواند براحتی تولید را افزایش دهند. قطعاً ساخت صنعت پالایشگاه هم زمانبر و هم سرمایه‌بر است، البته اگر دولت ساخت پتروپالایشگاه و یا پالایشگاه‌های کوچک را توسط بخش خصوصی در دستور کار خود قرار دهد که سرمایه‌گذاری و حمایت شود هم زودتر به ثمر نشسته و بهره‌برداری می‌شوند و هم اینکه توجیه اقتصادی دارد و برگشت سرمایه نیز زودتر حاصل میشود و در عین حال به حل ناترازی کمک می‌کنند. در شرایط کنونی ساخت پالایشگاه بزرگ مقرون به صرفه نیست پالایشگاه‌های بزرگ هم سرمایه‌برند و هم اینکه در این شرایط در توان دولت نیست که سرمایه‌گذاری کند ضمن اینکه به لحاظ حقوقی و قانونی نیز دولت برای ساخت پالایشگاه ممنوعیت دارد، یعنی دولت فقط می‌تواند 20 درصد در این پروژه‌ها مشارکت داشته باشد و 80 درصد باید توسط بخش خصوصی اجرا شود.اگر بخواهیم به جای سیاست واردات؛ طرح‌های جدید و توسعه‌ای را اجرا کنیم، منطقی‌تر و ارزشمندتر است زیرا به همان میزان از خام‌فروشی نفت جلوگیری کرده و ایجاد اشتغال می‌کند و و در واقع ساخت پالایشگاه صنعتی است که حرف برای گفتن داریم و متخصصان ایرانی به به لحاظ فنی می‌توانند این پالایشگاه‌ها را راه‌اندازی کنند، مواد اولیه هم در اختیار داریم، بنابراین توجیه فنی، اقتصادی و منطقی داشته و قابل دفاع است که پالایشگاه‌های کوچک را تقویت و حمایت کنیم.در آخرین پالایشگاه کوچک 20 هزار بشکه‌ای ساخته شده؛ که از خوراک میعانات گازی استفاده می‌کند؛ حدود زیر 3 هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری شده و صدر در صد خصوصی اجرا کرده و اکنون یک پالایشگاه 150 هزار بشکه‌ای هم در دست افتتاح است که 45 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.