محمود خاقانی کارشناس حوزه انرژی: موضوع ترانزیت گاز درواقع یک سیاستی بود که در دوران ریاست‌جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی در سال 1377 بعنوان دیپلماسی راهبردی تعریف شد. در زمان هاشمی و نیازف رئیس جمهور وقت ترکمنستان روابط دو کشور بسیار حسنه و دوستانه بود، ترکمنستان محصور به خشکی است و نمی‌توانست گاز خود را غیر از روسیه به جایی صادر کند بنابراین در آن دوران مذاکرات با ترکمنستان آغاز شد که مسیری را برای گاز ترکمنستان به منظور صادرات به بازارهای دیگر باز کنیم.در این راستا در سال 1374 قراردادی برای احداث خط لوله گاز کرپچه به کردکوی امضا شد که در آن زمان ایران 200 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرد و گاز ترکمنستان وارد ایران و به نیروگاه نکا ارسال شد و در مسیر به بسیاری مناطق مرزی ایران و ترکمنستان نیز گازرسانی شد.در دولت هفتم و هشتم دیپلماسی جدید انرژی تعریف شد و در چارچوب آن دیپلماسی راهبردی قرارداد کرسنت نیز زمینه‌سازی شد، طرح‌هایی برای معاوضه گاز با گاز، نفت با نفت و گاز با برق در دولت هفتم و هشتم تعریف شد که بر این اساس به ارمنستان و آذربایجان گاز صادر و برق دریافت می‌کردیم، در ارتباط با ترکمنستان هم توافق شده بود که گاز ترکمنستان را مصرف و در ازای آن به ترکیه گاز ارسال می‌کردیم این طرح بر این مبنا تعریف شده بود که گاز ترکمنستان به ایران انتقال داده شود و مجبور نباشیم گاز را از جنوب به مناطق شمالی و شمال شرقی با هزینه بالا منتقل کنیم، یعنی به ازای مقادیری که از ترکمن‌ها دریافت می‌کردیم گاز را به مشتری ترکمنستان بدهیم.اکنون یکی از دلایلی که باعث شده عراق با ترکمنستان نیز برای دریافت گاز وارد معامله شود این است که ما با ناترازی مواجهیم، سرمایه‌گذاری لازم و جدید در منابع گازی ایران انجام نشده است. در حالی که شرکت‌های خارجی در منابع گازی ترکمنستان سرمایه‌گذاری کرده، فناوری نو آورده‌اند و تولید گاز را افزایش می‌دهند، از جمله اینکه چینی‌ها در ترکمنستان تولید گاز دارند و قرار است از مسیر خط لوله ترکمنستان- افغانستان-پاکستان-هند پروژه اجرا کنند، درواقع چین با موافقت امریکا و مشارکت روس‌ها بدنبال این بودند که مسیر ایران اجرایی نشود.
در گذشته ما نیز بدنبال ایجاد مسیر ترانزیتی گاز در کشور بوده‌ایم اما این پروژه با مخالفت میرکاظمی وزیر وقت نفت در دولت نهم مواجه شد به طوری که او نقش مهمی در توقف معاوضه نفت و گاز کشور داشت اکنون مجدداً ترکمنستان پیشنهاد اجرای پروژه ترانزیت گاز را که در زمان هاشمی و خاتمی بر سر آن توافق صورت گرفته بود، مطرح کرده و اصرار دارد که گاز را از این مسیر صادر کند، در هر حال باتوجه به کمبود گاز در ایران و بالا بودن هزینه انتقال گاز از جنوب به شمال مقرون به صرفه است که ایران گاز ترکمنستان را دریافت و درصدی از آن را به عنوان حق ترانزیت کم کند و از خط لوله‌ای که به ترکمنستان دارد گاز ایران را به عراق نیز ارسال کند.در پایان باید امید داشت که در دولت چهاردهم با جذب سرمایه‌گذاری در نفت و گاز و افزایش تولید گاز بتواند وارد فاز جدیدی از صادرات گاز شود.