هادی حق شناس کارشناس اقتصادی: یکی از مهمترین الزامات اقتصاد دریامحور این است که نگاه دستگاه اجرایی و دولت باید برای تکمیل زیرساخت‌ها در شهرهای بندری باشد. زیرا امروزه ضعیف‌ترین توسعه یافتگی را شهرهای بندری در جنوب کشور دارند.
در نتیجه وقتی امکان زندگی کردن برای فعالان اقتصادی و کارکنان بخش دریایی در مناطق جنوب فراهم نباشد و به تبع آن وقتی مهاجرت از جنوب به مرکز کشور باشد طبیعی است که مهمترین ضرورت اقتصاد دریا پایه تحقق پیدا نمی‌کند.
اگر قرار است دریا منشأ توسعه باشد شرط اساسی این است که اول بستر زندگی در آنجا فراهم شود. این بستر زندگی فقط ساخت مسکن نیست بلکه باید از لحاظ آموزش، بهداشت و درمان، حمل ونقل جاده‌ای، فرودگاهی، ریلی و… امکانات مناسب برای فعالان بخش دریایی فراهم شود.
موضوع دیگر این است که زیرساخت‌های صنعت دریایی فراهم شود. در حقیقت باید در بخش‌های کشتی سازی، بنادر، تعمیرات کشتی، خدمات فرودگاهی و تسهیل ورود کارکنان کشتی شرایطی مناسبی فراهم شود. در غیر این صورت توسعه دریامحور رخ نمی‌دهد.
موضوع سوم امکان حضور شرکت‌های خارجی است. ما قرار نیست خودمان با خودمان تجارت کنیم و داخل بنادر خودمان کالا جابه جا کنیم. می‌خواهیم کالای کشورهای خارجی را به بنادر ایران بیاوریم و از بنادر ایران به سایر کشورها ترانزیت شود. بنابراین باید شرایط حضور و استقرار شرکت‌های خارجی فراهم شود و تسهیلاتی نیز برای آنها در نظر گرفته شود.
موضوع حائز اهمیت دیگر در این بخش حضور فورواردرها در کشور است فورواردها شرکت‌هایی هستند که کالا را از کشور اولیه تحویل می‌گیرند با عبور از کشور دیگر به کشور ثالث تحویل می‌دهند. باید این شرکت‌ها حضور داشته باشند و شرایط حضور آنها را در بنادر و دریاها فراهم کنیم.
تحریم از دیگر چالش‌های این بخش است که شرکت‌های خارجی را در موضوعاتی از جمله حواله کردن پول‌هایشان دچار چالش می‌کند.
اقتصاد دریامحور مزیت ایران بوده اما از آن تا به حال به درستی استفاده نکرده‌ایم و این اقتصاد با چالش‌هایی از جمله زیرساخت و روابط خارجی مواجه است زیرساخت‌ها را باید دولت و دستگاه‌های اجرایی پیگیری کنند و روابط خارجی نیز باید توسط وزارت امور خارجه پیگیری شود.