عفیفه عابدی نماینده مجلس: بطور محسوسی یک تغییر در رویکرد دیپلماسی عمومی آمریکایی-اسرائیلی-غربی برای تفکیک صلح غزه از صلح لبنان و هر دو بحران از مناقشه با ایران به وجود آمده است. این دیپلماسی سیاسی و عمومی در بسترهای مختلف قابل مشاهده است.رژیم صهیونیستی در حال ادامه به پاکسازی نژادی در غزه است و ورود خبرنگاران و امدادگران به منطقه را هم ممنوع کرده است تا ابعاد فجایع انسانی به بیرون از مرزهای فلسطین مخابره شود. اما همزمان رسانه‌های غربی و عبری از جزئیات طرح پیشنهادی برای آتش‌بس در لبنان خبر می‌دهند.رسانه‌های صهیونیستی روز گذشته مدعی افشای پیشنویس توافق احتمالی آتش‌بس میان اسرائیل و لبنان شدند. این طرح با عنوان «اعلام آتش‌بس و تعهدات مرتبط با تقویت ترتیبات امنیتی و اقدامات لازم جهت اجرای قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل» میان تل آویو و بیروت مبادله شده است اما بطور عجیبی نامی از حزب الله در آن طرح وجود ندارد.بر اساس این طرح آتش بس آمریکایی-اسرائیلی، رژیم صهیونیستی این حق را برای خود محفوظ نگه می‌دارد که با هماهنگی آمریکا در داخل لبنان تحرکات نظامی داشته باشد. مشروط بر اینکه اسرائیل در مدت 7 روز نیروهای خود را از لبنان خارج کند و همچنین در طول آتش‌بس 60 روزه، کل توافق را اجرا کند. در بخش دیگری از این پیشنویس از خلع سلاح حزب‌الله توسط ارتش لبنان یاد شده است.عاموس هوکشتاین فرستاده رئیس‌جمهور آمریکا جو بایدن، مسئول تدوین پیشنویس طرح توافق آتش‌بس میان لبنان و رژیم صهیونیستی بوده است و مفاد آن نیز کاملاً یک سویه به نفع رژیم صهیونیستی است و تعهدات احتمالی دولت لبنان نیز شبیه تسلیم در برابر زیاده طلبی صهیونیستی است.در سال 2006، پس از جنگ 33 روزه، شورای امنیت قطعنامه 1701 را برای توقف کامل درگیری میان حزب‌الله و ارتش اشغالگر تصویب کرد. بر اساس این قطعنامه باید منطقه میان خط آبی (حد فاصل میان لبنان و فلسطین اشغالی) و رود لیتانی در جنوب لبنان از وجود هر نیروی مسلح و تجهیزات نظامی و تسلیحاتی به‌استثنای ارتش لبنان و نیروهای یونیفل، خالی باشد. اما پیشنویس طرح آتش‌بس پیشنهادی، این مجوز را به رژیم صهیونیستی می‌دهد که در خاک لبنان حضور نظامی داشته باشد.
این طرح در راستای برنامه کلان‌تر در منطقه غرب آسیا و پیشبرد برنامه‌های متجاوزانه و سلطه جویانه غربی-اسرائیلی ارزیابی می‌شود.
1- توقف پرونده جنگ در لبنان با تبدیل آن به تفرقه و جنگ داخلی در لبنان، 2- سرکوب و سلطه رژیم صهیونیستی بر نوار غزه، 3- انتقال جنگ به سرزمین‌های دورتر از فلسطین اشغالی به ایران، عراق و یمن و 4- منفعل ساختن سایر کشورهای اسلامی منطقه در برابر تحولات منطقه، را می‌توان از جمله اهداف تفکیک آتش بس غزه از آتش بس لبنان و در ادامه تفکیک آنها از جنگ‌های اقماری جناح آمریکایی-صهیونیستی با سایر اعضای محور مقاومت دانست.این در حالی است که از ابتدای تجاوز اسرائیل به غزه، اعضای محور مقاومت بارها تاکید کرده بودند مسئله اول محور، پایان جنگ غزه و توقف جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی است. اما در تحلیل دیپلماسی جنگی غربی-اسرائیلی، نوعی تلاش توطئه آمیز برای مدیریت میدان جنگ برای رژیم صهیونیستی در راستای هدف بلندمدت تسلط منطقه‌ای مشاهده می‌شود.