محمد علی مهتدی تحلیلگر سیاسی:حدود 14 ماه از عملیات طوفان الافصی در نوار غزه می‌گذرد و در این مدت رژیم صهیونیستی فقط کشتار و نسل کشی کرده و به هیچ یک از هدف‌های خود یعنی آزادی اُسَرا و نابودی حرکت مقاومت اسلامی، حماس، نرسیده است. در این مدت حدود 45 هزار نفر، اغلب زنان و کودکان، کشته و حدود 150 هزار نفر زخمی شده‌اند و نوار غزه تقریباً ویران و غیر قابل سکونت گشته اما هنوز خبری از آزادی اسیران نیست و حماس، به رغم شهادت یحیی سنوار و برخی دیگر از فرماندهان، همچنان به عملیات مقاومت ادامه می‌دهد.
فرماندهانی مانند محمد الضیف و ابوعبیده، در زیر یا روی زمین عملیات نیروی قسام را هدایت می‌کنند. همین وضعیت در جبهه لبنان نیز وجود دارد، از حدود دوماه پیش، رژیم صهیونیستی تمرکز عملیات را به جنوب لبنان منتقل کرد با این هدف که مقاومت را به شمال رودخانه لیتانی براند و حدود 502 هزار آواره صهیونیست را به خانه‌هایشان در منطقه جلیل بازگرداند. با این حال، به رغم شهادت دبیرکل حزب الله و و بسیاری از فرماندهان نظامی، ارتش صهیونیستی با مقاومت بی نظیری مواجه شده بطوری که یک لشکر از چهار لشکر متمرکز در مرز لبنان را از دست داده و نتوانسته حتی یک متر هم در خاک لبنان پیشروی کند.
اکنون نه فقط بازگشت آوارگان صهیونیست غیر ممکن شده بلکه با حملات موشکی مقاومت به کلیه شهرهای منطقه جلیل و همچنین موشک باران شهرهای حیفا و تل آویو، صدها هزارنفر دیگر به آوارگان اضافه شده که نمی‌دانند به کجا باید پناه ببرند زیرا هیچ نقطه امنی در اسرائیل وجود ندارد. رژیم صهیونیستی می‌داند که کشتار و خرابی نتیجه‌ای به بار نمی‌آورد بلکه پیروزی در هر جنگی مرهون تحقق اهداف است و این کشتارها نه فقط فایده‌ای ندارد بلکه به دلائلی به زیان رژیم تمام می‌شود. با این حال، چرا رژیم همچنان به کشتار و ویران کردن شهرها و روستاها در جنوب لبنان و حومه بیروت و نیز کلیه اماکن زندگی و حضور شیعیان در شرق و شمال لبنان ادامه می‌دهد؟
در پاسخ به این سؤال می‌توان به چند نکته اشاره کرد:
1- از دیدگاه روانشناسی اجتماعی می‌توان گفت که رژیم صهیونیستی پس از ناکامی در برآوردن اهدافش و پس از تحمل ضرباتی که از هر سو متحمل شده و بحران‌های متعددی که در داخل به بار آورده دچار ترس شده آن هم ترس وجودی و بدیهی است که در چنین شرایطی به هر اقدام جنون آمیزی، بی توجه به نتایج و عواقب آن، دست می زند. به گفته شیخ اجل، سعدی در گلستان:
اذا یئس الانسان طالَ لسانُه کَسنور مغلوب یصولُ علی الکلب
اگر انسان به مرحله نا امیدی کامل برسد زبانش دراز می‌شود و به هر کاری دست می زند همانند گربه‌ای که در جائی زندانی شده و هیچ راه گریزی ندارد، به هرسو و هر کس حمله ور می‌شود.
2-کابینه نتانیاهو متشکل از احزاب و شخصیت‌های سخت واپسگرا با اعتقادات خرافی است که علناً گفته‌اند آنها ملت برگزیده خداوند و دیگر انسان‌ها حیوانات انسان نما هستند که باید کشته شوند. از دید این اشخاص، کشتار انسان نماها بویژه زنان و کودکان، یک واجب دینی و نوعی عبادت است و خودداری از کشتن آنها گناه محسوب می‌شود. این را نه فقط شخصیت‌های کابینه مانند گالانت، بن گویر و سموتریچ بر زبان آورده و می‌آورند بلکه حاخام های آنها نیز این را مرتباً در اجتماعات تکرار می‌کنند.
3-نتانیاهو اخیراً اعلام کرده که جنگ کنونی همان “آرماگدون “ یا جنگ آخرالزمان است. به عقیده آنها در آخرالزمان جنگ بزرگی در همین نقطه از فلسطین اشغالی در می‌گیرد و گسترش می‌یابد تا جائی که نیمی از جمعیت زمین کشته می‌شوند. سپس “ماشیاح“ یا مسیح رهائی بخش، ظهور می‌کند و دولت جهانی اسرائیل را تشکیل می‌دهد.
بنا براین، هرچه کشتار بیشتر شود زمان ظهور ماشیاح نزدیک‌تر می‌شود. پیگیری رسانه‌های صهیونیستی نشان می‌دهد که آنها شبانه روز این عقیده را تبلیغ می‌کنند و تا حدودی نیز توانسته‌اند این را به افراد جامعه بقبولانند. کار به جائی کشیده که برخی از حاخام ها شخص نتانیاهو را مسیح رهائی بخش دانسته و او را تشویق به ادامه آدمکشی کرده‌اند.
توجه به این حقایق نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی خطری بزرگ نه فقط برای این منطقه بلکه برای انسانیت و صلح جهانی است و این مسئولیت نهادهای بین المللی و کل جهانیان و محافل صلحدوست است که در برابر ویرانگری این رژیم بایستند و مانع تحقق این نقشه‌ها و افکار پلید شوند.