محمدحسین کشاورز کارشناس انرژی: این روزها جمله‌هایی مثل ناترازی سوخت، افزایش قیمت بنزین، قطعی برق و خودروهای برقی را زیاد می‌شنویم؛ از مسافربرهای شخصی تا صنایع بزرگ، از کارمندان دولت تا کارگاه‌های کوچک، همه ما نگران ناترازی انرژی در ایران هستیم. مسئولین کشور مدام به این موضوع اشاره می‌کنند که ناترازی در سوخت و انرژی به زودی کشور را با مشکلات جدی امنیتی و اقتصادی و اجتماعی روبرو می‌کند که ما باید رجوع کنیم به چیزی که در مشتمان داریم و دنبال راهکار عجیب و غریب نباشیم. در حال حاضر 5 میلیون خودروی گازسوز در کشور تردد دارند و یا به عبارتی ما توانسته‌ایم به اندازه 5 میلیون خودرو کمتر بنزین استفاده کنیم و این به‌معنای اجرای عملی‌ترین روش کاهش ناترازی بنزین است. ما در کشور یک سند بالادستی با عنوان تأمین انرژی بخش حمل ونقل کشور تا افق 1420 داریم حال این سؤال مطرح است که چرا به آن رجوع نمی‌کنیم؟ در این سند تمام مراجع ذی صلاح مکلف شده‌اند که تا سال 1410، سهم سیان جی در کشور را به مصرف روزانه 39 میلیون متر مکعب در روز برسانند که متاسفانه در حال مصرف سیان جی، فقط 20 میلیون متر مکعب در روز است. درحال حاضر 50 درصد از ظرفیت 2550 جایگاه CNG خالی است و با ظرفیت اکنون جایگاه‌های کشور، حداقل 10 میلیون خودروی گازسوز را می‌توانیم سوخت رسانی کنیم.
هم ظرفیت افزایش سهم سیان جی در سبد سوخت خودرویی کشور را داریم و هم نیاز اصلی و ضروری کشور حل ناترازی بنزین است؛ سؤال اینجاست که چرا از این ظرفیت موجود استفاده نمی‌شود؟ چه راهکاری بهتر از سیان جی برای رفع ناترازی بنزین وجود دارد؟ وقتی طرح‌های مشوق برای حرکت مردم به سمت سیان جی تصویب نمی‌شود، آیا مردم مقصر ناترازی بنزین هستند؟
