بعد از کرونا همه اقتصاد هوایی جهان دچار مشکل شد. بهدلیل تحریمها هم این مشکل مضاعف شد. امروز بعد از دو سال دوباره به شرایط قابل قبول، استاندارد و ایمن میرسیم. اما اینکه ناوگان را به سطحی برسانیم که همه مردم رضایت داشته باشند و بلیت به وفور تهیه شود، به دلیل عدم تناسب عرضه و تقاضا تا به 500 فروند برسیم، دچار مشکل خواهیم بود و ناترازی وجود دارد.ما بنا به دلایلی شاید نخواهیم ورود هر هواپیما را رسانهای کنیم، اما باید آمار را از ابتدای دولت تا الان مقایسه کنید. باید به آمار ناوگان و آمار نشست و برخاستها توجه کنید، اینکه پروازهای یک مسیر پروازی 2 درصد کم شده باشد، معیار درستی برای سنجش افزایش یا کاهش پروازها نیست، بلکه تعداد مسافر مورد توجه است؛ کما اینکه طبق اعلام فرودگاه مهرآباد، رکورد پروازهای مسافری ماه گذشته به بالای 40 هزار نفر در روز رسید و به رکود قبل از کرونا و اوج پروازها برگشت، تعداد پروازهای عبوری هم به قبل از کرونا برگشت.
امروز نسبت درخواست مردم برای بهرهبرداری از پروازها افزایش یافته است. با مقایسه آمار نوروز و اربعین متوجه این افزایش درخواستها میشوید و تعداد زیادی از پروازها هم اکنون انجام میشود. در عین حال که سازمان هواپیمایی کشوری عالیترین و معتبرترین مرجع اعلام آمار و تأیید تعداد هواپیما و نشست و برخاست در همه فرودگاهها است و تا پایان آذر هم ناوگان عملیاتی را اعلام خواهیم کرد، تا پایان سال هم اینکه چه تعداد صندلی به مجموعه هوایی کشور اضافه شده، اعلام میشود.توسعه ناوگان چند مرحله دارد. یک مرحله این است که هواپیماهای زمینگیر از دو سال به بالا را به چرخه برگردانیم؛ کمااینکه اکنون بعضی از تعمیرات سنگین که باید صرفاً در برخی از مراکز خاص انجام شود، توسط شرکتهای هواپیمایی انجام میشود، از جمله ایرباس 320 که هفته گذشته رونمایی شد؛ کار بزرگی بود که توسط دانشگاههای معتبر دانشبنیان در حوزه تعمیر و نگهداری هواپیما انجام شد و به چرخه عملیاتی برگشت.یک مرحله هم واردات است که هواپیماهای دست دوم همچنان وارد میشود، اما بنا به دلایلی در شرایط تحریمی اینها را رسانهای نمیکنیم. ما یک کشور تحریمی هستیم و در اصل در جنگ تحریمی هستیم؛ کوچکترین قطعه هواپیما و مواد مصرفی هم اجازه حمل به ایران ندارد و گاهی اعلام یک مسیر واردات، آن را دچار اشکال خواهد کرد. این باعث میشود که در شرایط جنگی ملاحظات خود را داشته باشیم.