وحید حاج سعیدی روزنامه نگار: افزایش ضریب نفوذ فضای مجازی در بین افراد جامعه، مشاغل مختلفی را نابود و بسیاری دیگر از مشاغل را در معرض نابودی قرار داده است. درک این پدیده چندان دشوار نیست و با پیشرفت علم و استفاده از تکنولوژی، شاهد ایجاد تغییرات نوین و حتی ایجاد مشاغل جدید هستیم. در این بین حذف برخی مشاغل یا کاهش و تعدیل نیرو (به عنوان مثال دورکاری و نیاز کمتر به نیروی کار در ادارات) طبیعی است.
اما ذوق زدگی یا تلاش برای حذف سریعتر برخی مشاغل در شرایط فعلی کشور که با بیکاری گسترده مواجه هستیم، قابل هضم نیست. یکی از مواردی که دولت‌ها خواسته یا ناخواسته کمر همت به حذف تدریجی آن هستند، بی مهری به نشریات مکتوب و رسانه‌های کاغذی است. کسانی که اندک اطلاعاتی راجع به جایگاه و اهمیت رسانه دارند نیک واقفند که نشریات مکتوب هر کشور به معنای پیش نویس تاریخ آن کشور محسوب می‌شوند و هر صفحه نشریه مکتوب که چاپ می‌شود، یک برگ به تاریخ آن کشور افزوده می‌شود.با این وجود افزایش هولناک قیمت کاغذ و هزینه‌های سرسام آور چاپ و کارگر و … به خودی خود نشریات مکتوب را در یک برزخ اقتصادی قرار داده‌اند و حال با بخشنامه جدید سازمان ثبت اسناد و املاک مبنی بر حذف آگهی‌های ثبتی عملاً باید شاهد تعطیلی نشریات مکتوب در سطح وسیع باشیم. بر اساساً بخشنامه جدید از ابتدای آبان‌ماه سال جاری کلیه فرآیندهای ثبتی در حوزه‌های املاک، اسناد، ثبت شرکت‌ها، اجرا اسناد رسمی و مالکیت معنوی که مطابق قوانین و مقررات مستلزم درج آگهی در روزنامه‌های کثیرالانتشار می‌باشند در سایت آگهی‌های سازمان درج و منتشر گردد. هر چند یارانه‌های بی حساب و کتابی که برخی دولت‌ها در بخش مطبوعات شاباش کردند و پای عده‌ای غیر متخصص را تنها به واسطه بهره مندی از خوان یارانه و کاغذ و زینگ دولتی به نشریات کاغذی باز کردند، از دلایل رشد نشریات کاغذی محسوب می‌شوند، ولی این بی مهری آشکار اخیر به نشریات کاغذی و رها سازی آنها در شرایط اقتصادی اخیر، به هیچ عنوان قابل هضم و توجیه نیست! یادمان نرود نشریه مکتوب حتی اگر تعطیلی شود باز هم می‌توان به شماره‌های قبلی‌شان استناد کرد. امروز تمام فایل‌های نشریه اطلاعات از 100 سال پیش تا امروز در دسترس و قابل استناد هستند، ولی اگر همین امروز بزرگترین خبرگزاری‌های کشوری کرکره سایتشان را پائین بکشند، دیگر یک خط از مطالبشان قابل استناد نیست و برای همیشه شیفت دلیت می‌شوند!
شاید گاه آن فرا رسیده باشد تا با تغییر نگرش مسئولان، برنامه ریزی در قبال نشریات و الزام ادارات و نهادهای دولتی، بانک‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس، پادگان‌ها، بیمارستان‌ها، حوزه‌های علمیه و … نسبت به خرید و آبونمان حداقل سه چهار نشریه، علاوه بر کمک جدی به اقتصاد نشریات مکتوب و بالا بردن فرهنگ مطالعه در جامعه، اثرات اقتصادی و منفی بخشنامه جدید را کمرنگ کنیم. رسانه‌های مکتوب را قدر بنهیم.
