«نقش اقتصاد» از حذف ارزترجیحی و چالش های پیش روی صنعت دارو و تجهیزات پزشکی  گزارش می دهد: صنعت دارو در مرز ورشکستگی

مِهردخت میرزایی روزنامه نگار: مهدی پیرصالحی، رئیس سازمان غذا و دارو طی گفتگویی، از حذف ارز ترجیحی نوع اول برای دارو از ابتدای امسال خبر داده است و گفته که هیچ ارز 4 هزار و 200 تومانی به دارو تعلق نگرفته است و ارز ترجیحی نوع دوم؛ 28 هزار و 500 تومانی به دارو تخصیص داده شده و از سال گذشته، هنوز یک میلیارد دلار ارز ترجیحی 4 هزار و 200 تومانی تجهیزات پزشکی باقی مانده است که در بودجه سال آینده باید تصمیم‌گیری شود تا این ارز به نوع دوم یا نیمایی تبدیل شود.همچنین، رئیس سازمان غذا و دارو تأکید کرد: تغییر نوع ارز نباید موجب افزایش پرداخت از جیب بیماران شده و مابه التفاوت ارز ترجیحی نوع یک و دو باید برای بیماران و مردم تأمین شود.او خواستار تک‌نرخی شدن ارز‌ها شد و بر ضرورت تأمین نقدینگی برای شرکت‌های دارویی و تجهیزات پزشکی تأکید کرد.گفتنی است که ابوالفتح صانعی، نائب رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران اظهار کرد: برای ما هیچ تفاوتی نمی‌کند که ارز 4 هزار و 200 یا 28 هزار و 500 و یا 55 هزار تومان باشد. تمام مطالبه ما این است باید پول کالایی که ما تأمین می‌کنیم داده شود؛ کالایی که برای شرایط نقدی قیمت‌گذاری شده است باید توسط بیمارستان داده شود و حتی حاضر هستیم کالایی که نرخش به صورت نقدی محاسبه شده است را به مدت 3 ماه دریافت کنیم ولی مرکز درمانی این مبلغ را 9 ماهه پرداخت می‌کند.

صانعی بیان کرد: سال 96، نرخ دلاری که در دسترس همه بوده 3 هزار و 600 تومان و یورو حدود 4 هزار تومان بوده است و در همان زمان، مراکز درمانی ما بیش از 10 ماه بدهکار بودند؛ بنابراین امروز، آن مرکز درمانی چطور می‌تواند چند برابر این مبلغ را براحتی پرداخت کند در حالی که ما، بین 9 ماه تا 14 ماه بیش از 15 همت در حوزه تأمین کالا طلبکار هستیم. البته عدد خدمات پس از فروش خیلی کوچک‌تر است. نائب رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران گفت: اگر ارز یکنواخت شود به معنی ارز جاری است که خارج از کنترل‌های اولیه در کشور عرضه می‌شود و اگر مبنا را بر دلار 52-53 هزار تومان قرار دهیم، ما می‌توانیم برنامه‌ریزی کنیم و معطل تخصیص نمی‌شویم‌. زیرا برنامه برای ما مهم‌ترین مسئله است. مسئله دیگر این‌که سیستم‌های نظارتی کمتر به ما کار دارند و علاوه بر این، سود کالایی را می‌گیریم که هزینه‌ها متناسب با آن هستند. یعنی اگر کالای 14 هزار تومانی را عرضه کنیم سود 18 درصد به ما می‌دهند در حالی که اگر این نرخ باز شده و بر مبنای همان 52-53 هزار تومان شود ما 18 درصد آن را دریافت می‌کنیم. اما الان، 18 درصد پایین به ما داده می‌شود در حالی که هزینه‌های ما مثل حقوق، بیمه و… با ارز روز هستند.

صانعی تصریح کرد: ما می‌پذیریم کشور دچار ناترازی است و محدودیت وجود دارد که بخشی از آن ناشی از تحریم‌هاست ولی می‌گوییم حوزه تجهیزات و ملزومات پزشکی و دارو استراتژیک‌ترین کالای مردم هستند و باید به این موضوع نگاه خاصی شود؛ نه این که با یک چوب همه حوزه‌های اقتصادی را بزنند. او ادامه داد: وزارت بهداشت به هیچ شرکتی ارز نمی‌دهد و ارز را به محصول می‌دهد. بر چه مبنایی ارز ترجیحی به آن می‌دهد؟ بر این مبنا که محصول استراتژیک باشد و قیمت بالایی داشته باشد و بیمه، آن را پوشش ندهد؛ چراکه بیمه هنوز خودش را با قیمت روز تنظیم نکرده است. نائب رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران تأکید کرد: امروز، شرکت‌های تجهیزات و ملزومات پزشکی 15 همت از مراکز درمانی که 82 درصد آن‌ها دولتی و مربوط به نهادهای عمومی هستند طلب طولانی دارند و سرمایه‌های شرکت‌ها نزد آن‌ها خوابیده‌اند. به همین دلیل، بنده به شما قول می‌دهم که اگر توجه دقیق و نگاه استراتژیک به این مسئله وجود نداشته باشد سال آینده، طلب این شرکت‌ها افزایش پیدا خواهد کرد و به 100 همت خواهد رسید؛ بنابراین به نفع ماست که ارز آزاد شود. چون بین هزینه‌ها و درآمد ما تناسبی ایجاد می‌شود ولی الان تناسبی وجود ندارد. صانعی در پایان خاطرنشان کرد: بخشی از مشکلات این است که در سیاست‌گذاری، موارد را خیلی ساده گرفته‌اند و ظرفیت اجرایی هم بسیار ضعیف است؛ به طوری‌که صنعت دارو در مرز ورشکستگی است و از مراکز درمانی دولتی 25 همت طلبکار است. علاوه بر این، باید اشاره کنم که ما سال‌هاست در حوزه تجهیزات پزشکی از مدل روز عقب هستیم.