آرا شاوردیان عضو کمیسیون اقتصادی مجلس: بحران مسکن در ایران نیازمند راهکارهای نوین و مشارکت گسترده‌تر بخش خصوصی است. قانون جهش تولید مسکن با هدف ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی آغاز شد، اما به دلیل کم‌کاری بانک‌ها در پرداخت تسهیلات و کمبود منابع مالی، نتوانست به اهداف خود برسد. یکی از راه‌های مؤثر برای جبران این کمبود، جذب سرمایه‌های خرد مردمی از طریق روش‌هایی مانند فروش متری مسکن یا پیش‌فروش تدریجی است. این روش‌ها نه تنها به سازندگان کمک می‌کند تا بدون نیاز به وام‌های کلان، پروژه‌ها را اجرا کنند، بلکه به خریداران نیز امکان می‌دهد با هزینه‌های کمتر صاحب خانه شوند. برای موفقیت این روش‌ها، نیاز به قوانین شفاف و نظارت دقیق وجود دارد. مجلس و دولت باید با تدوین قوانین مناسب و حمایت از پلتفرم‌های آنلاین کارشناسی و قانونی در این حوزه، زمینه را برای جلب اعتماد مردم فراهم کنند. همچنین، تسهیل فرآیندهای اداری و کاهش بوروکراسی در صدور مجوزهای ساخت‌وساز می‌تواند به افزایش سرعت اجرای پروژه‌ها کمک کند. علاوه بر این، باید به لزوم ساخت‌وساز با هدف اجاره‌داری حرفه‌ای نیز توجه ویژه‌ای شود، چرا که این روش می‌تواند به کاهش فشار بر بازار خرید مسکن و افزایش عرضه واحدهای اجاره‌ای کمک کند. استفاده از فناوری‌های نوین می‌تواند هزینه‌های ساخت را کاهش داده و سرعت تولید مسکن را افزایش دهد. علاوه بر این، حمایت از استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های نوپا با لحاظ قانون در حوزه مسکن می‌تواند به ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی کمک کند. در نهایت همکاری بین دولت، بخش خصوصی و مردم کلید حل بحران مسکن در ایران است.بازار اجاره در ایران نیز با مشکلاتی مانند افزایش اجاره‌بها و کمبود واحدهای اجاره‌ای مواجه است. برای بهبود این شرایط، می‌توان از سیاست ساخت خانه به شرط اجاره استفاده کرد. در این روش، سرمایه‌گذاران با ساخت واحدهای مسکونی، آن‌ها را به صورت بلندمدت اجاره می‌دهند. دولت می‌تواند با ارائه مشوق‌هایی مانند معافیت‌های مالیاتی یا تسهیلات کم‌بهره، سرمایه‌گذاران را به این سمت هدایت کند. این روش نه تنها باعث افزایش عرضه واحدهای اجاره‌ای می‌شود، بلکه به کاهش فشار بر بازار خرید مسکن نیز کمک می‌کند. با همکاری همه‌جانبه و اجرای راهکارهای نوین، از جمله جذب سرمایه‌های خرد مردمی، استفاده از فناوری‌های نوین، حمایت از استارت‌آپ‌ها و توجه به ساخت‌وساز با هدف اجاره‌داری حرفه‌ای، می‌توان امیدوار بود که بحران مسکن در ایران به تدریج حل شود و دسترسی به خانه برای همه اقشار جامعه فراهم شود.
