فردین آقابزرگی-کارشناس بازار سرمایه: ریشه اصلی مشکلات بازار سرمایه نه در سیاست‌های کوتاه مدت، بلکه در بی‌ثباتی اقتصادی و نبود تعامل سازنده با جهان است.
بازدهی حدود 18 درصدی شاخص کل و حدود 20 درصدی شاخص هم‌وزن در مقایسه با پیک شاخص اردیبهشت ماه عملکرد بدی نیست، اما همچنان حدود 2 تا 3 درصد با آن فاصله داریم.
با وجود تهدیدهای سیاسی، نااطمینانی‌های بین‌المللی و پیام‌های مکرر تنش‌زا میان طرف‌های مختلف، وضعیت بورس نسبت به سایر بازارها قابل قبول است. امروز نه تنها با تردید، بلکه با ریسک ها و تهدیدهای واقعی در عرصه سیاست خارجی مواجهیم و این موضوع سایه‌ای سنگین بر اقتصاد کشور انداخته است.اگر در چنین شرایطی انتظار بهبود بازار سرمایه را داریم، باید به جای حمایت‌های مقطعی مانند تزریق منابع پس از دوره‌های بحران، به سمت سیاست‌های واقعی جذب سرمایه‌گذار و ایجاد ثبات اقتصادی برویم. مهم‌ترین عامل، ثبات اقتصادی و تعیین نرخ بهره مناسب در شرایط تورم مزمن است.سال‌هاست گفته می‌شود باید با دنیا تعامل داشته باشیم، اما به محض بن‌بست در مذاکرات با غرب، به سمت بلوک شرق می‌رویم. بخشی از مشکلات کلان اقتصادی اصلاً در اختیار مدیران بازار سرمایه نیست. مسئولانی که تا دیروز تحریم را بی‌اثر و کاغذپاره می‌دانستند، امروز به این نتیجه رسیده‌اند که ریشه اصلی بی‌ثباتی اقتصادی کشور، عدم تعامل سازنده با جهان است. بزرگ‌ترین اقدامی که می‌تواند به اقتصاد و بازار سرمایه کمک کند، همین تعامل است.از طرفی انضباط مالی فقط در گفتار معنا پیدا نمی کند. اگر مجموع اختلاس‌ها و سوءرفتارهای مالی، از پرونده ارز 4200 تومانی گرفته تا پرونده چای دبش و فسادهای بانکی مانند پرونده خاوری را جمع بزنید، عملا معادل یک سال تولید ناخالص داخلی کشور از بین رفته است. تعامل اقتصادی با دنیا به معنای وابستگی یا سلطه‌پذیری نیست. ژاپن، کره‌جنوبی، امارات، عربستان، ترکیه، عراق و افغانستان را نگاه کنید. تنها کشورهایی که به سمت انزوا رفته‌اند متضرر شده‌اند. حتی سوریه پس از 80 سال اکنون پذیرفته که باید با دنیا تعامل کند و بلافاصله نتیجه‌اش را دیده است، کاهش تحریم‌ها و رشد 50 درصدی ارزش پول ملی، این به این معنی نیست که ایدئولوژی آمریکا را پذیرفته است. اینکه دامنه نوسان را کم و زیاد کنیم یا از صندوق تثبیت برای جمع کردن بانک‌ها استفاده شود، هیچ‌کدام مشکل اصلی را حل نمی‌کند. مشکل، ریشه‌های فساد و نبود انضباط مالی است.
بانک آینده یکی از بزرگ‌ترین همین مصادیق فساد مالی در سال‌های اخیر است. یک سوم نقدینگی‌ای که طی چند سال گذشته ایجاد شد، حاصل عملکرد همین بانک بوده، اما مدیران و سهامداران و مالکانش همچنان فعال‌اند. با این وضعیت، نباید انتظار حمایت پایدار از اقتصاد یا بازار سرمایه را داشت.
