رئیس دانشگاه تهران گفته: قطع همکاری با برخی از اساتید به علت مشکلات اخلاقی است ولی در رسانه‌ها مدعی می‌شوند که قطع همکاری با آن‌ها به علت مسائل سیاسی بوده. این فضا سازی ها اوج بی اخلاقی است.
عادت داریم. یعنی عادت کرده‌ایم در این سال‌ها که به اسمِ مبارزه با بی اخلاقی خودمان پرچمدار بی اخلاقی شویم. به اسم مبارزه با منکَر خودمان بدترین منکرات را انجام دهیم. به نام دفاع از دین بدیهی‌ترین اصول دینی را زیر پا بگذاریم و به نام خدا و پیامبر دروغ و نفاق و تهمت را رواج دهیم و مقاصد سیاسی و حزبی خودمان را پیش ببریم و در پوشش دفاع از مردم منافع فردی و جمعی‌مان را تأمین کنیم. البته این حرف‌ها ربطی به ریاست محترم دانشگاه تهران ندارد. کلی عرض کردم. از باب مقدمه و خالی نبودن عریضه.
حالا فرض را بر این بگذاریم که رئیس دانشگاه تهران راست می گوید-به قول علما فرض محال که محال نیست- اتهام مشکل اخلاقی آن هم به جمعی از اساتیدی که به قول ایشان اخراج نشده‌اند بلکه به آن‌ها گفته‌اند دیگر تشریف نیاورید به دانشگاه چیست؟ رئیس دانشگاه تهران می‌گوید آن‌ها شاکی داشتند. کجای دنیا آدمی را به صرف داشتن شاکی از کاری منع می‌کنند؟ در کدام دادگاه به شکایت این شاکیان محترم رسیدگی شده؟ این که جمع کثیری از اساتید دانشگاه را به مشکل اخلاقی متهم می‌کنند و می گویید شاکی داشته‌اند اسمش اخلاق است اما این که عده‌ای در رسانه‌ها بنویسند این کار سیاسی است اسمش بی اخلاقی است؟ اگر هنوز هم یافت شوند کسانی که حرف این بندگان خدا را باور کنند، چه ابهاماتی با چنین اتهاماتی در ذهنشان شکل می‌گیرد؟
اما یک پرسش مهم‌تر. بی خیالِ اخلاق. ما مدت‌هاست به این بی اخلاقی‌ها خو گرفته‌ایم و به حکمِ از کوزه برون تراود که در اوست از مدعیانِ اخلاق توقعی نداریم اما آدمیزاد برای اتهام زدن هم باید خُردک هوشی داشته باشد. آقای رئیس دانشگاه بفرمایند چرا همه کسانی که در ماجرای شلوغی‌های پارسال با شما همسو نبودند ناگهان دچار مشکلات اخلاقی شدند؟ چرا برای رد گم کنی هم که شده حتی یک نفر از این اساتیدی که اخراجشان نکرده‌اید بلکه عذرشان را خواسته‌اید و حق و حقوقشان را قطع کرده‌اید همفکر و هم رأی شما نیستند؟ کلی آدم معتدل و باسواد را از دانشگاه بیرون کرده‌اید آن هم بدون هیچ توضیحی و بعد توقع دارید هیچ رسانه‌ای هم چیزی در این باره نگوید؟ اگر هم از روی شواهد و قرائنی که بر همگان آشکار است رسانه‌ها بگویند این‌ها را به دلایل سیاسی اخراج کرده‌اند ناراحت هم می‌شوید که چرا بی اخلاقی کرده‌اند؟ لااقل پای تصمیمی که گرفته‌اید قرص و محکم بایستید. بی تعارف. مثل دوستانِ صدا و سیمایی. بگویید هرکه با ما نیست بر ماست. بگویید نمی‌شود، مملکت ارث پدری ماست و نمی‌شود کسی حقوق بگیر ما باشد اما برای خودش رأی و فکری مستقل داشته باشد. این‌ها را بگویید. به خدا در نزد دوست و دشمن ارج و قرب بیشتری خواهید داشت. لااقل به دلیل صراحت و صداقتتان قابل احترام می‌شوید.
