مهدی مسائلی دبیر سندیکای صنعت برق: سال‌هاست که موضوع سنکرون شبکه ایران و روسیه و همچنین ترانزیت برق از مسیر ایران مطرح است، در دنیای فعلی هیچ چیز غیرممکن نیست اما مهم اینکه به لحاظ روابط بین کشورها در سطح خوبی قرار داشته باشیم، اگر روابط بین‌المللی پایدار باشد این امکان فراهم است اما عینیت بخشیدن و تحقق واقعی آن منوط به روابط بین‌الملل و پایداری در این حوزه است.
اولین نکته اینکه ابتدا باید تکلیف برق کشور خودمان را روشن کنیم، فرض کنیم شبکه روسیه را به ایران متصل و بتوانیم به کشورهای عربی منطقه ترانزیت کنیم اما این مهم نیاز به یک شبکه پایدار دارد، ما باید در داخل کشور خودمان یک سیستم جدیدی را ایجاد کنیم. در حال حاضر، حداکثر سطح ولتاژ در کشور ما 400 کیلوولت است، در روسیه تا 1050 کیلوولت هم این ولتاژ موجود است بنابراین برخی امکانات جدید نیاز است که این اتفاق عملیاتی شود، موضوع دیگر اینکه این شبکه مستقیم به ایران متصل نمی‌شود و باید از چند کشور عبور کند که ارتباط با آن کشورها نیز دارای اهمیت است.موضوع دیگر در پروژه انتقال برق روسیه از مسیر ایران این است که ترانزیت برق در قبال چه چیزی قرار است که انجام شود اگر قرار است این برق به امارات و عربستان فرستاده شود سؤال این است که این کشورها در ازای آن چه چیزی به ما پرداخت می‌کنند؟ سؤال دیگر اینکه آیا امارات و عربستان طرف مذاکره با ایران هستند، یا روسیه؟ بنابراین برخی ارتباطات سریالی و برخی ارتباطات مرکزی مطرح است یعنی اینکه آیا یک کشور در مرکز هماهنگی قرار خواهد داشت؟ ما هنوز نمی‌دانیم که نحوه ارتباط در چه راستایی خواهد بود.آنچه مهم است اینکه در قبال ترانزیت برق ایران چه ماحصلی خواهد داشت، آیا بناست که پول نقد دریافت کند یا تکنولوژی به ایران فرستاده می‌شود؟ در هر حال به لحاظ کلی و روی کاغذ این برنامه شدنی و پروژه مهمی خواهد بود اما امیدواریم به صورت پایدار شکل گرفته و به نتیجه برسد.واقعیت اینکه بسیاری از پروژه‌هایی که با خارج از کشور داشته‌ایم بعضاً به دلایل گوناگون به سرانجام نرسیده و بیش از یک دهه معطل مانده و دلیل آن نیز مسائلی است که ما به لحاظ مباحث بین‌الملل و تحریم روابط خارجی داریم. اما در عین حال باید گفت که اگر این پروژه اجرا شود هم منجر به رونق در داخل شده و هم اینکه می‌تواند برای کشورهایی که در این مسیر هستند آورد داشته باشد.برای اجرای پروژه ترانزیت برق روابط بین‌الملل ایران شرط اساسی است، و موضوع مهم دیگر اینکه هنوز مشخص نیست نحوه پرداخت‌ها به چه صورت خواهد بود و این محل سؤال است، مسئله دیگر اینکه چه بخشی از کار به عهده ایران و چه بخشی به عهده سایر کشورها خواهد بود همچنین اینکه هر کشوری سهم خود را انجام دهد و یا یک کشور قرار است سهم همه را انجام دهد؟ایران قرار بوده هاب انرژی باشد و اتصال به شبکه برق در مورد کشور عمان هم مطرح بوده اما فعلاً به نتیجه نرسیده، بنابراین هاب انرژی شدن ایران با توجه به اینکه کشورهایی مثل امارات و ترکیه نیز برنامه‌هایی در این حوزه دارند و همچنین باتوجه به چالش‌هایی که ایران در حزوه روابط بین‌الملل تا رسیدن به نتیجه غائی دشواری‌های بزرگی در پی داشته و چالش‌برانگیز است.ما در زمینه رقابت با ترکیه برای هاب شدن شرایط سختی داریم چون رابطه این کشور با دنیا مشخص است و از این جهت وضعیت پایدارتری دارد، ایران فعلاً در زمینه جابجایی پول و برخی ارتباطات بین‌المللی دچار چالش است، هرچند به لحاظ فنی و دانش برتری داریم، در هر حال امیدواریم در توافق بین‌المللی که در قالب بریکس شکل می‌گیرد هر کشوری بتواند سهم خود را از کیک اقتصادی برداشت کند و سهم کیک ایران نیز بزرگتر و پایدارتر باشد چون ما نیاز داریم این اتفاقات بیفند که گردش کار خوبی در کشور ما ایجاد شود.
