چندین راهکار برای رفع ناترازی مصرف سوخت متصور است. در راه حل میان مدت و بلند مدت توسعه و اجرای طرح‌های پتروپالایشگاهی و همچنین افزایش ظرفیت پالایشی کشور باید به صورت ویژه در دستور کار مجلس و دولت قرار گیرد.در خصوص بهینه سازی مصرف سوخت دستگاه‌های متولی متعددی صاحب نقش هستند و نباید تنها وزارت نفت را متولی بهینه سازی قلمداد کرد، به عنوان مثال در خصوص اسقاط خودروهای فرسوده، توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی، جایگزینی خودروهای بنزینی و گازوئیل سوز به هیبریدی و… فرصت‌های مناسبی بوده که نباید هدر رود.همچنین صرفه جویی در مصرف سوخت باید فرهنگ سازی شود و نهادهای دیگر همچون آموزش و پرورش و همچنین رسانه‌های ملی و محلی باید در این خصوص عزم جدی داشته و با تولید و انتشار محتوا نقش موثری در کاهش مصرف سوخت و بالطبع کاهش آلودگی هوا داشته باشند.به صورت متوسط رشد حدود 10 درصدی در مصرف سوخت مایع در کشور را داریم و یارانه 80 میلیارد دلاری سوخت گویای وضعیت بحرانی در تصمیم سازی این حوزه است، شرایط تولید و توزیع بنزین و گازوییل به گونه‌ای است که مسیر این چرخه را هر لحظه ممکن است نامتوازن کند و در صورت عدم چاره اندیشی عاجل تبعات متعددی را در پی خواهد داشت.مصرف روزانه بنزین در کشور حدود 110 میلیون لیتر است که از ابتدای سال جاری تا 117 میلیون لیتر هم رسیده و پیک‌های مصرف متعددی را تجربه کرده‌ایم. از سوی دیگر، پیش بینی می‌شود مصرف تا 150 میلیون لیتر در روز نیز ثبت کند، لذا ناترازی سوخت علی الخصوص بنزین از آنچه تصور می‌کنیم به ما نزدیک‌تر است و اگر مدیریت نشود، قطعاً به وارد کننده بنزین تبدیل خواهیم شد.فرصت‌های متعددی در برنامه‌ریزی‌های میان و بلند مدت برای رفع ناترازی سوخت متصور بوده که متاسفانه فرصت سوزی اتفاق افتاده است روند اجرای طرح‌های پتروپالایشگاهی پیشرفت مطلوبی نداشته و هیچگونه سنخیتی با برنامه زمان بندی شده ندارد. عملیات احداث مجموعه پتروپالایشگاه شهید سلیمانی باید از ابتدای سال جاری آغاز می‌شد با این حال تاکنون اجرایی نشده است.درمان ناترازی سوخت باید در بخش‌های مختلف تولید، انتقال، تخصیص و توزیع صورت پذیرد و اعمال سیاست‌های یک جانبه، نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه به صورت بار مضاعف سایر قسمت‌های چرخه سوخت را تحت فشار قرار می‌دهد. در توزیع سوخت اعمال حاکمیت و محدود سازی سهمیه سوخت راهکاری موقت است و ناگزیر باید در زمینه بهینه‌سازی و از چرخه خارج کردن خودروها و وسایل نقلیه پرمصرف و کم راندمان اقدام عاجل کرد. توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی و استفاده از انرژی الکتریکی بجای انرژی حرارتی می‌تواند تا حدودی مصرف غیربهینه سوخت را کاهش دهد.در تخصیص و قیمت گذاری بنزین و گازوییل فاکتورهای متعددی دخیل هستند و می‌توان با قیمت گذاری عادلانه و مناسب نقش موثری در مصرف بهینه سوخت برداشت، چه بسا تصمیم نادرست موجب خروج مصرف از کانال توازن شده و نوعی آشفتگی را ایجاد کند.از طرفی نقش دستگاه‌های متولی فرهنگ و آموزش همگانی بسیار مهم هست بطوریکه فرهنگ سازی مصرف بهینه بنزین باید در خانواده‌ها نهادینه شود و تا زمانی که این انرژی نسبتاً رایگان در بین مردم توزیع شود اراده‌ای برای کاهش مصرف وجود ندارد.
