صدیقه بهزادپور روزنامه نگار: در حالی که همه جا زمزمه کمبود بنزین و ضرورت واردات یا افزایش قیمت بنزین شنیده می‌شود، کارشناسان به بررسی و ارائه راهکارهایی برای این بحران می‌پردازند. تولید خودروهای بی کیفیت و الزام تولید سوخت بیشتر در حالی در حال اجراست که همگان بر ضرورت کیفی سازی تولید خودروها و استفاده از اهرم‌های مناسب در این زمینه تاکید دارند. واردات خودروهای نو و کارکرده رویکردی است که به زعم اکثر کارشناسان می‌تواند بازار خودرو را از انحصار خارج کند و با متعادل کردن قیمت خودرو، فرصتی برای بهینه سازی مصرف بنزین در کشور را نیز فراهم کند.
چاره افزایش مصرف بنزین چیست؟
علیرضا شمس طالقانی کارشناس اقتصادی در این باره به نقش اقتصاد گفت: با توجه به چالش‌های اخیر این سئوال پیش می‌آید که آیا چاره افزایش تقاضا برای مصرف بنزین گران کردن آن است؟ تجربه نشان داده گران کردن سوخت باعث کاهش مصرف آن نمی‌شود اما آنچه که به مصرف بیشتر بنزین در سال‌های اخیر دامن زده است، افزایش تولید خودرویی است که به دلیل کیفیت نامطلوب آن باعث افزایش آلودگی هوا، مرگ و میر ها و … می‌شود که به تبع آن منجر به افزایش هزینه درمان آلودگی هوا و تلفات جاده‌ای می‌انجامد، و این گمان را ایجاد می‌کند که آیا واقعاً این نتایج، ارزش استمرار در تولید و حفظ بازار خودروی داخلی با تبعات نافرجام آن را دارد؟
او افزود: این همه تاوان برای حمایت از خودروسازهای داخلی باعث شگفتی همگان شده است. بر اساس شواهد موجود، مصرف ترکیبی خودروی پراید 44 /6 لیتر در 100 کیلومتر، خودروی تیبا صندوق دار و ساینا 95/6 لیتر و 7 لیتر به ازای 100 کیلومتر، پژو 206 و رانا به ترتیب 4/6 لیتر و 6/6 لیتر در 100 کیلومتر، پژو 405 با رقم فاجعه بار مصرف 9 لیتر بنزین در 100 کیلومتر، سمند و پژو پارس به ترتیب 5/7 و 15/8 لیتر بنزین در 100 کیلومتر بنزین مصرف می‌کنند. با وجود این مقدار مصرف خودروهایی که به گمان اکثر کارشناسان می‌توان از آن‌ها به عنوان «ارابه مرگ» یاد کرد آیا بهتر نیست به استناد گفته کارشناس مسئول در پلیس راهور؛ ” خودروسازی داخلی را تعطیل کنیم مبلغ حاصل از صرفه جویی بنزین را نیز صرفِ اشتغالزایی کارگران از کار بیکار شده در این صنعت کنیم” که البته باز هم بسیار به صرفه‌تر از نتایج منفی تولید خودروهای داخلی با وضعیت کنونی است.
مقایسه سوخت خودروهای ایرانی و خارجی
او با استناد به گزارش‌های منتشره ادامه داد: بنا بر گزارش‌های موجود و مستند در عرصه بین المللی، کشورهای توسعه یافته هدف تولید خودر با مصرف 5 لیتر در 100 کیلومتر را تا سال 2025 را دنبال می‌کنند که البته در حال حاضر برای ما شاید آرزویی بیش نباشد. هر چند میزان مصرف خودروهایی مانند؛ شورولت اسپارک 6.2 با لیتر، فولکس واگن جتا 5.7 لیتر، کیا فورته 5.7 لیتر، نیسان ورسا 5.9 لیتر، تویوتا کرولا هاچ بکبا مصرف 5.7 لیتر، کیا ریو مصرف سوخت 5.7 لیتر، هیوندای اکسنت 5.7 لیتر، وهوندا سیویک با مصرف سوخت 5.6 لیتر، هیوندای الانترا با 5.5 لیتر و میتسوبیشی میراژ با 5.5 لیتر در بزرگراه با استاندارد مصرف سوخت خودروهای داخلی فاصله بسیاری دارد.
این کارشناس اضافه کرد: قطعاً واردات خودروهای کارکرده و یا نو به تولید خودروی پرمصرف داخلی مصرف بنزین در ایران را کاهش می‌دهد و مانع از اجرایی شدن تهدید واردات بنزین به کشور و همچنین هدررفت مصرف بنزین در خودروهای داخلی می‌شود و می‌تواند ما را به صادر کننده بنزین تبدیل کند و در عین حال منابع ارزی مطلوبی نیز برای کشور ایجاد کند و از سوی دیگر خودروسازان داخلی نیز در فضای رقابتی ترغیب به تولید خودروهای با کیفیت‌تر به جای خودروهای کنونی می‌کند وهمچنین با کاهش تدریجی آلودگی هوا با صرفه جویی هزینه‌های کلانی که در حال حاضر کشور ناتوان از تأمین آن است، نرخ سلامت جامعه را افزایش داده و مانع از مرگ و میرهای ناشی از آن می‌شود.
خروج از انحصار جامعه را واکسینه می‌کند
او بیان کرد: ادامه تولید و بازار انحصاری خودروی داخلی به نوعی خودزنی برای کشور محسوب می‌شود در حقیقت هزینه کردن فعلی در صنعت خودرو برابر است با کاربرد هزینه صدر در صد برای محصولی است که بیش از 50 درصد در نوع خود ارزش ندارد. در حقیقت خروج بازار خودرو از انحصار به نوعی واکسینه کردن جامعه از گرانی‌ها، هدررفت بنزین، ممانعت از مرگ و میرها و تلفات جاده‌ای در برای معضل صنعت بیمار خودروسازی کشور است که در حال حاضر با ارائه راهکارهایی مانند فروش قرعه کشی، ورود به بورس و … به درمان با مُسکن برای بهبود می‌پردازیم اما غافل از درمان ریشه‌ای آن هستیم. گویی دستی در کار هست که بجای حل عامل اصلی مشکل، همیشه تاکید اشتباه رو عامل فرعی مشکل می‌شود در حالی که اولویت برطرف کردن چالش اصلی به عمد یا سهو به فراموشی سپرده می‌شود.
