امروز مدیریت 67 درصد سهام بانک رفاه را از حیطه اختیار تأمین اجتماعی که براساس تمام اسناد تاریخی مالک 100 درصد سهام این بانک است، گرفته‌اند و به وزارت اقتصاد و دارایی انتقال داده‌اند تا این وزارتخانه هرطور صلاح بداند در مورد سهام این بانک تصمیم‌گیری کند!
برگزارکننده مجمع سالانه بانک رفاه، وزارت اقتصاد و دارایی بوده و بخشی از سود عملکرد بانک را بین سهامداران توزیع کرده ولی از آن طرف، سود تقسیم شده را به عنوان مالیات از مالکیت سازمان تأمین اجتماعی خارج کرده و به خزانه‌داری منتقل نموده؛ یعنی هیچ انتفاعی از این بانک نصیب سازمان نشده! در کمال تأسف، بانکی که از نظر دارایی و ثروت با شستا برابری می‌کند، در حال حاضر نمی‌تواند هیچ کمکی به سازمان و بیمه‌شدگان آن کند.
شرایط فعلی بحران‌آفرین است و اگر روزی پرداخت حقوق بازنشستگان با تأخیر مواجه شود، عامل آن وضعیت فعلی و تصمیم اشتباه دولت است. در این شرایط، مجلس به عنوان حافظ منابع بیمه‌شدگان در مقابل این سیاست سکوت کرده است، سکوت نمایندگان مجلس در این‌باره به دقت توسط کارگران رصد می‌شود.
در سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی ابلاغی مقام معظم رهبری، بر تقویت داراییهای سازمان تأمین اجتماعی تاکید شده، بانک رفاه از باارزش‌ترین داراییهای سازمان است اما دولت آن را از سازمان گرفته! گزارش مجمع سالانه بانک رفاه نشان می‌دهد که این بانک 176 هزار میلیارد سود قابل تقسیم دارد، اگر در چارچوب قانون رفتار شده بود، این سود متعلق به تأمین اجتماعی بود و بسیاری از مشکلات سازمان با این نقدینگی حل می‌شد، سازمان دیگر نیازی به اتخاذ روش‌های پرهزینه برای عمل به تعهدات نداشت. متاسفانه تقریباً همه این سود به حساب خزانه‌داری کل رفته و یک جریمه مالیاتی 1800 میلیارد تومانی هم به حساب تأمین اجتماعی نوشته‌اند.
این شرایط برای جامعه کارگری قابل تحمل نیست. اگر وضعیت تأمین اجتماعی را در دهه 50 با امروز مقایسه کنیم، تفاوت‌های بسیار می‌بینیم؛ آن سال‌ها واگذاری زمین بیمارستان میلاد، زمین بیمارستان لواسانی، بیمارستان فیاض بخش و کمک‌های بلاعوض و مستمر دیگر، از اقداماتی بود که توسط دولت با هدف قدرتمندسازی تأمین اجتماعی انجام می‌شد و سازمان معافیت عوارضی و مالیاتی هم داشت؛ اما حالا چطور؟ در دهه‌های اخیر، تعهدات فراوانی به سازمان تحمیل شده بدون پشتوانه و اعتبار و همچنین عوارض و مالیات و سلب مالکیت از دارایی‌ها و بیمارستان‌های سازمان مزید بر علت شده است.
عدم پرداخت مطالبات سازمان توسط دولت، اوضاع را به مراتب بدتر کرده است به گونه‌ای که دیگر وضعیت تأمین اجتماعی با سال‌های ابتدای دهه 50 شمسی اساساً قابل قیاس نیست.
دولت هیچ توجهی به سازمان تأمین اجتماعی ندارد. متاسفانه برخورد نامناسب با سازمان تأمین اجتماعی به یک رویه عادی تبدیل شده؛ امروز دولت اصرار دارد سهام بانک رفاه را به هر قیمتی شده به بخش خصوصی واگذار کند. بانک رفاه به گواه تاریخ توسط بیمه‌شدگان تأسیس شده و در بزنگاه‌های تاریخی به کمک سازمان و کارگران آمده و بحران‌های بسیاری را مدیریت کرده؛ مالکیت آن را از دست سازمان خارج کنند، کمال بی‌تدبیری‌ست.کارگران شاغل و بازنشسته حساسیت بسیاری روی مساله تأمین اجتماعی و بانک رفاه دارند؛ به دولت و نهادهای تصمیم‌گیر تذکر می‌دهیم قبل از هر رفتاری، به عواقب آن بیندیشید؛ استمرار دست‌اندازی به اموال تأمین اجتماعی، خلاف منافع مردم و نظام است؛ باید روند واگذاری بانک رفاه متوقف شود که اگر متوقف نشود، زندگی جامعه کارگری به خطر می‌افتد. 99 درصد سهام بانک رفاه متعلق به 45 میلیون نفر بیمه شده و مستمری‌بگیر کارگری است، نمی‌توانند به خاطر منافعِ حکمرانی خود آن را به خزانه‌داری و بیت‌المال منتقل کنند. استقلال بانک رفاه باید حفظ شود. اینکه دولتی با کمبود منابع مواجه است، بیاید دست در جیب کارگران کند، قانونی نیست. بانک رفاه یک تعاونی فراگیر و متعلق به میلیون‌ها نفر از جمعیت کشور است و هیچ دولتی حق ندارد به هیچ دلیلی به آن دست بزند.
