پیاده رو در انحصار سواره رو

محمدباقر تهرانی روزنامه نگار:در حالیکه پیاده‌روسازی در بسیاری از کشورهای جهان به روش‌های نوینی مجهز شده که نه تنها عبور و مرور را برای عابران معمولی که برای کالسکه کودکان, افراد معلول و حتی رفت و آمد ایمن حیوانات تسهیل می‌کند، در ایران و به خصوص تهران روز به روز برای عابران معمولی هم مشکل‌ساز می‌شود که این نوشتار اشاره‌ای گذرا به آن دارد.یکی از بزرگترین مشکلات عابران در تهران و شهرهای بزرگ این است که پیاده‌روها به مسیری برای عبور و مرور راحت‌تر موتورسیکلت سواران تبدیل شده و علاوه بر آن پارک موتورها در پیاده رو رفت و آمد را برای عابران مشکل و در موردی ناممکن می‌کند.مشکل بعدی کارگاه‌های ساختمان سازی است که معمولاً پیاده رو را به حریم کارگاه تبدیل کرده‌اند. اما با اینکه قانونا این کارگاه‌ها باید بخشی از خیابان را با نصب علایم تبدیل به محل ایمن برای عابران پیاده در نظر بگیرند عملاً کمتر این اتفاق می افتد و عابران به ناچار مجبور به استفاده از حاشیه خیابان برای عبور خود می‌شوند.گذشته از سنگ فرش متفاوت یک پیاده رو که بعضاً به سلیقه مالکان هر ساختمان شکل گرفته و خود باعث تفاوت سطخ پیاده رو و در نتیجه احتمال زمین خوردگی عابران بخصوص کودکان و سالخوردگان می‌شود، ساخت رمپ پارکینگ ساختمان‌ها که تا پیاده رو کشیده می‌شود نیز این اختلاف سطح را تشدید می‌کند به طوری که در برخی معابر عابران ترجیح می‌دهند از حاشیه خیابان گذر کرده و خطر برخورد با وسایل نقلیه را به جان بخرند تا در این مسیر پر دست انداز تردد کنند.یکی دیگر از مشکلات عابران پیاده در استفاده از پیاده رو این است که حق آنان توسط رانندگان خودرو پایمال می‌شود. به طور مثال کمبود محل پارک به خصوص در خیابان‌های کم عرض باعث شده تا رانندگان اتومبیل خود را در بخشی از پیاده رو و یا کاملاً در پیاده رو پارک کنند. به عنوان نمونه در خیابان رشت که در حدفاصل خیابان حافظ و ولیعصر قرار دارد پیاده روی یک سمت خیابان هر روز به طور کامل محل پارک اتومبیل‌ها شده و عابران در قسمت سواره رو خیابان گرفتار رفت و آمد خودروها هستند.نمونه دیگر از اجحاف رانندگان در حق عابران استفاده از پیاده رو جهت خالی کردن بار یا بار زدن است که معمولاً در ساعات ابتدایی روز باعث می‌شود عابران به تناوب مسیر خود را به حاشیه خیابان تغییر داده و دوباره به پیاده رو برگردند.نویسنده این سطور منکر طرح‌های پیاده رو سازی شهرداری‌های مختلف در ادوار متفاوت شهرداری نیست اما تهران فقط خیابان ولیعصر و شریعتی و چند خیابان بزرگ دیگر نیست و به خصوص در خیابان‌های کوچتر مشکلاتی از این قبیل بیداد می‌کند و متاسفانه هم عوامل سد معبر شهرداری و هم ماموران زحمتکش راهور چشم خود را بر این قانون شکنی‌ها که منجر به تضییع حقوق شهروندی می‌شود بسته‌اند.