اما و اگرهای نفت بورسی در ایران

زیرساخت‌های بورسی ما با زیرساخت‌های مرسوم دنیا متفاوت است، محدودیت‌هایی در زیرساخت‌های اقتصادی داریم که عملاً نمی‌توان انتظار داشت که همان کارکردهای بورس بین‌الملل را داشته باشیم.در حال حاضر زیرساخت‌های بورس پیشرفت‌هایی داشته و باید این روند رو به رشد را مثبت ارزیابی کرد اما در بخش‌هایی که قیمت‌گذاری دستوری بوده بورس انرژی نتوانسته ماهیت اصلی خود را نشان دهد و از این ابزار برای فروش نفت استفاده کافی نشده است. در هر حال در مواقعی که دولت دخالت نکرده و اجازه داده عرضه و تقاضا؛ قیمت و پتانسیل‌ها را تعیین کند و مبانی رعایت شده؛ فضای خوبی در این بازار بوجود آمده است.اکنون انتظار این است که ساز و کار فروش نفت با نگاه بین‌المللی باشد و تمام الزامات خرید و فروش در بورس فراهم شود و قیمت‌گذاری بدرستی صورت گیرد، اکنون باتوجه به اینکه شرکت ملی نفت چارچوب‌هایی دارد که در قیمت‌گذاری و تخفیف‌ها اعمال می‌شود ممکن است در بورس به مشکل بخورد.ما چند سال پیش هم فروش نفت در بورس کیش را داشتیم چند خریدار خارجی هم داشتیم، اما استمرار پیدا نکرد، گزارش‌ها این تحلیل را به ما می‌داد که اشکال به مسئله قیمت‌گذاری دستوری برمی‌گردد. اکنون باید ببینیم در این مقطع از نهادهای بالادستی همکاری خوبی صورت می‌گیرد یا خیر، اما در هر حال نکته این است که نگاه خرید و فروش داخل با خرید و فروش خارج از کشور متفاوت است ما در حال حاضر حدود 2 میلیون بشکه در روز را به مصرف داخل می‌رسانیم که اتوماتیک در پالایشگاه‌ها و بعضاً پتروشیمی‌ها به مصرف رسیده و تبدیل به فرآورده و محصول میانی می‌شود. اما برای صادرات و فروش خارج از کشور به مشکلات مبانی برمی‌خوریم زیرا آنگونه که باید و شاید عرصه رقابتی در بورس فراهم نیست.زیرساخت‌های بورسی ما با زیرساخت‌های مرسوم دنیا متفاوات است، ما محدودیت‌هایی در زیرساخت‌های اقتصادی داریم که عملاً نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم همان کارکردهای بورس بین‌الملل را داشته باشیم، ما نیز باید خودمان را متعادل کنیم تا همان نتایج فروش نفت در بورس‌های خارجی را اتخاذ کنیم.بورس نفت ایران نسبت به دنیا نوپا است و باید تقویت و همواره بروز شود، باید از هر ابزاری استفاده کنیم تا بتوانیم کسب و کارهای این حوزه رونق پیدا کند و برای افرادی که می‌توانند سرمایه وارد کرده و در توسعه فنی و بازار نقش داشته باشند؛ میدان را باز کنیم.