از ابتدای سال تاکنون هیچ یک از نیروگاههای داخل کلانشهرهای کشور از مازوت استفاده نکردهاند. ولی هماکنون شاهد آلودگی شدید هوای شهرهایی همچون تهران و اصفهان هستیم، عدم شناسایی درست بخشهای اثرگذار اصلی در این حوزه موجب اتخاذ راهکارهایی برای برونرفت از این وضعیت خواهد شد که اثرگذاری مناسبی نخواهد داشت.
هیچ نیروگاهی در تهران از مازوت استفاده نمیکند و حدود 10 درصد نیروگاههای کشور امکان استفاده از سوخت مازوت را دارند و نیروگاهها در مراکز پر جمعیت از سوخت گاز و یا گازوییل استفاده میکنند. با توجه به اینکه 90 درصد تولید برق کشور توسط نیروگاههای حرارتی تأمین میشود، پیش بینی ذخیرهسازی سوخت زمستان این نیروگاهها از قبل انجام شده و با صرفهجویی مشترکان در مصرف برق و گاز مشکلی در تأمین برق وجود نخواهد داشت. استدلالی مبنی بر غیر استاندارد بودن سوختهای تولیدی در کشور وجود ندارد.
شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران اعلام کرده که در این زمینه تنها تأمینکننده سوخت جایگزین است تا در شرایط قطعی گاز تأمین پایدار برق به مخاطره نیفتد. این سوخت جایگزین بر اساس قانون شامل نفتگاز و نفت کوره میشود و همواره تلاش شده تا نفتگاز (گازوئیل) سوخت اصلی باشد و نفت کوره (مازوت) تنها در شرایط اضطرار مورد استفاده قرار گیرد.
باید به این موضوع نیز توجه داشت که مصرف اصلی سوخت نیروگاههای کشور گاز است و گاز به عنوان سوختی پاک و بدون آلاینده در دنیا شناخته میشود اما نیروگاهها در فصل زمستان با کمبود سوخت گاز به دلیل اولویت مصرف خانگی، مجبور به استفاده از گازوئیل به عنوان سوخت دوم میشوند.
این سوخت دوم نه تنها به نیروگاهها بلکه به همه صنایع نیز تعلق میگیرد، اما به دلیل کمبود سوخت دوم نیز نیروگاهها و صنایع مدت کوتاهی مجبور به مصرف مازوت هستند که درصد بالای گوگرد موجود در مازوت باعث میشود این فراورده نقش بسزایی در آلایندگی داشته باشد و هزینه گوگردزدایی از فراورده هم که باید از مبدأ یعنی پالایشگاهها صورت بگیرد نیز انجام نمیشود و بدین ترتیب مازوت به عنوان سوختی مخرب و متهم ردیف اول آلایندگی هوا محسوب میشود.