سیگنال گرانی روی اعصاب مسافران

احمدرضا مسعودی روزنامه نگار: اجازه تردد تاکسی‌های اینترنتی در فرودگاه امام خمینی (ره) در کنار خدمات رسانی نامناسب به مسافران ورودی از پروازهای خارجی به داخل در شرایطی داده نمی‌شود که علاوه بر کرایه‌های میلیونی که برخی تاکسی‌های فرودگاه برای انتقال مسافران به مناطق مختلف تهران طلب می‌کنند، جمله «فعلاً تاکسی نداریم» هم، سیگنال‌های نامساعدی بر اعصاب مسافران از راه رسیده صادر می‌کند.درباره وضعیت نابسامان فرودگاه امام خمینی چه از نظر نبود امکانات و یا طراحی اصولی در سالهای گذشته بارها نوشته شده و مردم هم در هر بار مراجعه برای انجام‌سفر دچار عصبانیت شده‌اند؛ به نحوی که حتی وزیر فقید سابق راه و شهرسازی اذعان کرد که از شرایط این فرودگاه دچار خجالت است. رستم قاسمی در آن زمان گفته بود: «این فرودگاه‌ها در شأن جمهوری اسلامی ایران نیست و در کنار مهمانان خارجی در حین عبور از تونل فرودگاه امام واقعاً خجالت می‌کشم.»

اما حالا کار به جایی رسیده که در سایه بی‌توجهی مطلق وزارت راه و شهرسازی و مدیریت معیوب فرودگاه امام خمینی (ره)، گذشته از نداشتن استانداردهای روز دنیا مسافران حتی برای جابجایی هم باید ساعت‌ها منتظر تاکسی در سرما بایستند و دست آخر اگر خوش‌شانی باشند با کرایه نجومی و نامتعارف به مقصد بروند. بر همین اساس است که می‌توان به صراحت گفت که حتی دیگر نیازهای ابتدایی هر مسافری در این مجموعه پاسخ داده نمی‌شود.در این شب‌ها اگر سری به فرودگاه امام خمینی و ترمینال خروجی مسافران بزنید، شاهد صحنه‌های عجیبی خواهید بود؛ صحنه‌هایی که برای هر فردی تداعی کننده یک فرودگاه بین‌المللی نیست؛ بلکه گویی وارد جزیره سرگردانی شده است که در هر نقطه از آن بی‌نظمی و آشفتگی موج میزند. برای نمونه، جمعه شب گذشته زمانی که چند پرواز همزمان به زمین نشستند مسافران در هنگام خروج با لحظات شوکه‌کننده‌ای روبرو شدند.

بعد از عبور از صف‌های طویل و خسته کننده گمرکی که با سردرگمی و بی‌نظمی کامل همراه است، هیچ مسافری نمی‌تواند از تاکسی اینترنتی استفاده کند؛ چرا که مسئولان فرودگاه برای به اصطلاح حمایت از ناوگان تاکسیرانی، امکان توقف خودروهای شخصی در ترمینال خروجی را ممنوع کرده‌اند و اگر مسافری اصرار به استفاده از تاکسی اینترنتی داشته باشد، باید خسته از سفر طولانی با چمدان‌های سنگین خود راهی طبقه دوم شود تا با سختی تمام به خودروی اینترنتی برسد؛ این در حالی است که اگر مسافری قصد استفاده از تاکسی فرودگاه را داشته باشد در زمان شلوغی با جمله فعلاً تاکسی نداریم روبرو می‌شود!در همین شب‌های سرد زمستانی می‌توان خانواده‌هایی را در انتظار تاکسی مشاهده کرد که مجبور بودند با کودک شیرخوار در سرمای شدید منتظر بمانند؛ آن هم در حالی که ده‌ها تاکسی اینترنتی دورتر از ترمینال وجود داشتند، به عبارتی مسئولان فرودگاه امام خمینی نه خودشان توانایی تأمین تاکسی به تعداد مورد نیاز را دارند و نه اجازه ورود خودروهای شخصی را می‌دهند تا به این ترتیب تنها مردم قربانی بی‌کفایتی و ناکارآمدی در ساده‌ترین امور شوند.مساله دیگر نرخ نجومی و فضایی کرایه‌های تاکسی فرودگاه است. به عنوان مثال برای رفتن به شهرری که در نزدیکی فرودگاه است و مسیری کمتر از نیم ساعت دارد مسافر باید 550 هزارتومان کرایه بدهد و ضمناً اگر چمدان سنگینی داشته باشد باید 100 هزارتومان دیگر هم اضافه پرداخت کند؛ این در حالی است که تاکسی اینترنتی با مبلغ 150 هزارتومان چنین سفری را انجام می‌دهد.برای مناطق دیگر تهران البته کرایه‌های میلیونی هم طلب می‌شود که مشخص نیست این قیمت‌گذاری بر اساس کدام قاعده انجام شده و چه پارامترهایی لحاظ شده است.برخی گمانه‌زنی‌ها البته حاکی از آن است که پای پیمانکاری سودجو درمیان است که عملاً شهروندان داخلی را با توریست‌ها در هنگام تعیین تعرفه یکی کرده و از ایرانیان که درآمدهای ریالی دارند همپای یک توریست خارجی کرایه اخذ می‌کند.بر این اساس، این پرسش مطرح می‌شود که چگونه وزیر فعلی راه بصورت روزانه در حال اعلام وعده‌های رنگارنگ یا افتتاح پروژه است اما نمی‌تواند مدیریت درستی برای بزرگترین فرودگاه بین‌المللی کشور اعمال کند؟ قضاوت یک مسافر یا گردشگر خارجی درباره کشور ایران چه خواهد بود وقتی در لحظه ورود با فرودگاهی مواجه می‌شود که شرایط بهداشتی و نظافتی درستی ندارد و حتی نمی‌تواند بدون دغدغه یک تاکسی بگیرد؟کدام شرکت خصوصی یا پیمانکار مسئولیت جابجایی مسافران را برعهده دارد و اساساً چه نهادی باید بر روی چنین تخلفات آشکاری نظارت کند؟