در بازار نفت هم موقعیت روسیه و هم موقعیت آمریکا را می‌دانیم که در چه شرایطی هستند. همچنین شرایط عربستان و کشورهای عربی منطقه هم پیش روی ما است. در واقع مجموعه کشورهایی که چینی‌ها با آن‌ها مراودات تجاری دارند، می‌توانند این کشور را به لحاظ نفتی تأمین کنند. با این توضیح که چین جز معدود کشورهای خریدار از ایران به شمار می‌رود. همچنین با در نظر گرفتن اینکه چینی‌ها حدود 170 روز ذخیره نفتی‌اش را افزایش داده‌اند، خیلی طبیعی است که تلاش می‌کنند تا بتواند نفت ایران را با مقدار تخفیف بالاتری خریداری کنند. ایران تا کنون از 13 دلار تا 17 دلار در هر بشکه به چینی‌ها تا به امروز تخفیف داده است. اما چینی‌ها با علم به محدودیت‌های ماندگار ما دنبال تخفیف بیشتر هم هستند تا بحث مطالبه ایران برای تخفیف کمتر به کل منتفی شود.
البته اینکه برخی رسانه‌ها از تخفیف بیشتر روس‌ها اطلاع رسانی می‌کنند، امری بعید است. برای اینکه روسیه موقعیت خودش را از طریق اوکراین تا حد زیادی بهبود بخشیده و وضعیت بهتری نسبت به سال گذشته دارد. پس می‌توان نتیجه گرفت که دلیلی ندارد روس‌ها به چین یا هر کشور دیگری تخفیف‌های غیرمتعارف بدهند. ضمن اینکه این کشور هر سه ماه یکبار متناسب با فصل قیمتشان را اعلام می‌کنند که در بهار و تابستان تحفیف بیشتری نسبت به پاییز و زمستان می‌دهند. همچنین باید گفت، چین و هند برای خرید نفت به سمت عربستان هم گرایش پیدا کرده‌اند که این امر می‌تواند بازار ایران را تحت تأثیر قرار دارد. در واقع بازار نفت الان وضعیتی است که روس‌ها هم در جهت افزایش قیمت تلاش می‌کنند. همچنین به دلیل اینکه تولید آمریکایی‌ها هم به روزی 17 ملیون بشکه رسیده است، چینی‌ها نمی‌توانند تخفیف بالای 20 دلار بگیرند.
ما در حالی چین را کعبه آمال خود می‌دانیم که این کشور به هیچ وجه حاضر نیست حتی درصدی از منافع ملی‌اش بگذرد. در واقع مشکل بزرگ ایران چیزی جز این نیست که اصرار به غرب ستیزی داریم تا فضا برای سوءاستفاده شرقی‌ها کاملاً مهیا شود.
