دکتر رئوف پیشدار استاد دانشگاه: حمله به یک ساختمان دیپلماتیک ایرانی در سوریه و شهادت جمعی از مستشاران ایرانی در آن، به صراحت خلاف اصول پایه‌ای حقوق بین الملل است، به این اعتبار که ” تصمیم به این ترور بیرون از محاکم صالحه قضایی و طی روند دادرسی گرفته شده است.
ترور مستشاران و حمله به ساختمان دیپلماتیک در حقوق بین الملل “قتل هدفمند” و نقض تعهدات اخلاقی دیپلماتیک شناخته می‌شود. این واقعه تروریستی به ایران مطابق قوانین بین الملل از جمله این اجازه را داده است تا در نزد نهادهای جهانی همچون سازمان ملل و ارگان‌های حقوقی و کیفری آن شکایت ببرد. هم اکنون سخت است که پیش بینی کنیم در صورت شکایت ایران به سازمان ملل، نتیجه چه خواهد شد و آیا آمریکا اجازه طرح و طی مراحل به این شکایت در شورای امنیت را خواهد داد، یا نه! زیرا متهم اصلی اسرائیل است که آمریکا نشان داده است تمام قد به حمایت از آن برخواهد خاست و پرونده اگر به مجمع عمومی برود، صرفاً قطعنامه‌ای در نهایت خواهد گرفت که ضمانت اجرا ندارد. کشورها و رژیم‌های زیادی در جهان مرتکب قتل‌های هدفمند شده‌اند. مثل همین واقعه تروریستی در دمشق، برخی شهامت قبول مسئولیت داشتند و در اغلب موارد حتی با وجود تمامی مدارک و امضاءها پای این نوع قتل‌ها، از پذیرش مسئولیت فرار کردند. اگر چه معلوم نیست و نشد برخورد جهانی با دولت‌ها و رژیم‌هایی هم که قبول مسئولیت کردند، چه نتیجه‌ای داشت. آمریکا و اسرائیل در صدر فهرست مرتکبین قتل‌های هدفمند و ” تروریسم دولتی ” هستند و اصطلاح ” تروریسم دولتی” در ادبیات سیاسی دنیا با نام اسرائیل و آمریکا پیوند خورده است. تروریسم دولتی و قتل‌های هدفمند صراحتاً با ارجاع به حقوق بین الملل، مغایر با اصل حاکمیت و تساوی دولت‌هاست که همهٔ واحدهای سیاسی را فارغ از قدرت و وسعت و بضاعت، دارای حقوق یکسان از جمله در دفاع از حاکمیت و استقلال خود می‌داند. منشور ملل متحد اصل حاکمیت و استقلال همهٔ کشورها را به رسمیت شناخته است و این اجازه را داده است تا واحدی که در معرض ” تهدید” و یا ” تجاوز” قرار دارد، به دفاع از خود بپردازد و کشورهای عضو هم متعهدند به دفاع از واحد سیاسی مورد تهدید و تجاوز قرار گرفته، بپردازند. تهدید و تجاوز یک مفهوم وسیع و گسترده در حقوق بین الملل دارند که اقدام به عملیات تروریستی هم در ذیل آن قرار می‌گیرد. همانطور که اشاره شد اسرائیل و آمریکا از جمله مرتکبین بیشترین قتل‌های هدفمند در جهان هستند. برتری همه جانبه اسرائیل در منطقه یکی از سه اصل اساسی در سیاست خارجی آمریکا است. در همین چهارچوب بود که البته با حمایت چشم بسته اروپا و بخصوص فرانسه که زمانی به آن خواهم پرداخت، اسرائیل توانست با گریز از همهٔ پیمان‌های ناظر بر فعالیت‌های هسته‌ای از جمله ان.پی. تی به انباری از سلاح‌های هسته‌ای دست پیدا کند. ترور دانشمندان و کارشناسان فعال در پروژه‌های هسته‌ای خاورمیانه، یکی از تاکتیک‌های قدیمی اسرائیل برای حفظ برتری هسته‌ای در خاورمیانه و انحصار جنگ افزارهای اتمی در دست خودش است. این قتل‌های هدفمند در دهه 1970 میلادی با ترور نظام مند دانشمندان هسته‌ای مصر شدت گرفت. اسرائیل در دهه هشتاد و نود مغزهای هسته‌ای عراق را یکی پس از دیگری هدف قرار داد و حتی دانشمندان فرانسوی و کانادایی همکار عراق از تیررس ماموران موساد مصون نماندند. قتل‌های هدفمند اسرائیل محدود به متخصصان و کارشناسان هسته‌ای کشورهای منطقه نبوده است. رژیم تل آویو مرتکب ده‌ها قتل هدفمند دیگر از میان رهبران سیاسی و اجتماعی تا مردمان عادی فلسطینی و لبنانی و در سال‌های اخیر ایرانی و دیگر کشورها شده است. واقعه دمشق در بحبوحه حملات تقریباً روزمره اسرائیل به نیروهای هوادار ایران در سوریه و نزدیکی بی سابقه این رژیم با کشورهای عرب خلیج فارس رخ داده و نوعی اعلان جنگ غیررسمی محسوب می‌شود.به همین خاطر به نظر می‌رسد، ایران با گزینه صبر استراتژیک در پی عبور از تله امنیتی ـ سیاسی ائتلاف مثلث آمریکا- اسرائیل و ارتجاع عرب است و ترجیح می‌دهد در این مقطع پرونده واقعه تروریستی دمشق را از طریق مجاری جهانی پیش ببرد.
