محمد حسین زال نژاد کارشناس حمل و نقل: این که در جامعه چقدر برای کاهش تصادفات و تلفات ناشی از آن تلاش میشود، در واقع بیانگر میزان ارزش و اهمیتی است که برای جامعه انسانی قائل میشویم.
«مَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا»
هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، همانا همه مردم را زنده کرده است. (سوره مائده – آیه 32)
تصادفات که هزینه غیرقابل جبران به جامعه تحمیل میکند، با اتلاف سرمایههای ملی، اثرات زیانباری را بر توسعه کشورها به خصوص کشورهای با درآمد کم و در حال توسعه بر جای خواهد گذاشت. علاوه بر این، متزلزل شدن نهاد خانوادهها در اثر از دست رفتن اعضای خانواده به عنوان پیامدهای اقتصادی اجتماعی تصادفات رانندگی به حساب میآید.تلفات نیروی انسانی بدترین پیامد هر تصادف بوده که متأسفانه آمار این تلفات بسیار نگران کننده است.بررسی دادههای تلفات ناشی از تصادفات رانندگی در کشور طی سالهای اخیر بیانگر این است که از سال 1389 تا سال 1395 روند کاهشی و طی سالهای 1396 و 1397 روند افزایشی و طی سالهای 1398 و 1399 مجدد روند کاهشی و در نهایت از سال 1400 تاکنون روند تلفات ناشی از تصادفات رانندگی به صورت افزایشی بوده است. در سال 1402 تعداد 20045 نفر در تصادفات رانندگی جان خویش را از دست دادهاند به طوریکه این تلفات انسانی در ماه 1670 نفر، در روز 56 نفر و در ساعت 2.3 نفر بوده است.در خصوص مصدومیتهای ناشی از تصادفات رانندگی نیز باید اذعان داشت که میزان مصدومین از سال 1393 تا سال 1397 سیر صعودی، از سال 1397 تا سال 1399 سیر نزولی و از سال 1399 تا سال 1402 همواره سیر صعودی داشته است. در سال 1402 بیش از 391000 نفر در اثر تصادفات رانندگی مصدوم و مجروح شدهاند به طوریکه این مصدومیتها در ماه بیش از 32500 نفر و در روز بیش از 1000 نفر و در ساعت 45 نفر بوده است.
برای پیشگیری از تلفات تصادفات رانندگی چه اقداماتی انجام دادیم؟!
سالانه دهها هزار نفر در راههای کشور جان خود را از دست داده و صدها هزار نفر نیز مصدوم میشوند و ما همچنان به ایمنی ترافیک و کاهش این آمار بی توجهیم.آموزش ترافیک و فرهنگ و ایمنی آن به طور جدی در برنامههای آموزشی کشور وجود ندارد؛ بر عملکرد آموزشگاههای رانندگی نظارت نداریم؛ روند آموزش رانندگی و اخذ گواهینامه را سختگیرانه نمیکنیم؛ سیستم تنبیه آموزش محور پیاده سازی نمیکنیم، به جای انسان محوری همچنان رویکرد خودرومحور داریم؛ خودروهای فاقد حداقل کیفیت و استاندارد وارد بازار میکنیم؛ راهها را استانداردسازی نمیکنیم؛ کاهش تصادفات و ایمن سازی را اولویت برنامهها قرار نمیدهیم، بودجه لازم را بدین منظور تخصیص نمیدهیم و … و … .با مشاهده آمارهای تصادفات و تلفات و مصدومیتهای ناشی از آن، یک لحظه هم نباید آرام و قرار داشته باشیم؛ اما افسوس که ارزش جامعه انسانی ما در کشور همین قدر هست و متاسفانه هر سال آمارهای مربوط به تصادفات بدتر و وضعیت وخیمتر میشود. حتی در برنامههای کاندیداهای ریاست جمهوری نیز اندک توجهی به این مقوله مهم و حیاتی نمیشود.