حسین آخانیاستاد دانشگاه تهران: شاید در هیچ دورهای از تاریخ ایران، حال و روز محیط زیست ایران و حتی جهان تا این حد وخیم نبوده است.
من بارها گفتهام که مشکل محیط زیست ایران انقراض یوز پلنگ نیست، بلکه انقراض متخصص محیط زیست است. متاسفانه افرادی در داخل حاکمیت – که من بهشدت به هدفشان مشکوکم – حدود یک دهه است که به متخصصان محیط زیست حمله میکنند و حتی برای آنها پروندهسازی میکنند. این افراد خواسته یا ناخواسته در مسیر ناپایداری ایران حرکت میکنند. چون نمیتوان به پایداری یک سرزمین اعتقاد داشت و برای دانشمندان و متخصصان علم پایداری سرزمین دردسر درست کرد. در کشورهایی که حفظ سرزمین برایشان مهم است سخت دنبال دانشمندانی میگردند که به آنها در حفظ سرزمینشان یاری کنند.پدیده زشت اخراج دانشگاهیان و بدگمانی به متخصصان علم محیط زیست و تنوع زیستی در دولت گذشته به حد اعلای خود رسید. کسانی که میخواستند افراد کمسواد، ولی هم همسوی خود را در دانشگاهها جا کنند با ابزار گرینش عمومی از دانشگاه اخراج کردند. آسیب این اخراجها برای این آب و خاک قابل محاسبه نیست.
در این یادداشت نام سه نفر را ذکر میکنم که در زمره سرآمدان محیط زیست کشورند. کسانی که میتوانستند مانند بسیاری ایران را ترک کنند، ولی به عشق این آب و خاک در کشور ماندند تا به دانشجویان بیاموزند. من امیدوارم که وزارت عتف، بخصوص شخص وزیر محترم آقای دکتر سیمایی و ریاست محترم جمهور، ضمن بازگشت بیوقفه این عزیزان به سر کار، از آنها دلجویی و جبران خسارت کرده و مقدمات جمع آوری گزینشهای عمومی و سلیقهای را برای همیشه بردارند.
دکتر ابوعلی گلزاری، متخصص پسماند، دارای کارشناسی ارشد، دکتری و پسادکتری و فرصت مطالعاتی از دانشگاههای صنعتی شریف، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی توکیو و عضو بنیاد ملی نخبگان است. گلزاری مجری دهها پروژه در زمینه پسماند است و همیشه به مسئولین، صنایع و شهرداریها مشاوره داده است… دکتر مهدی کلاهی، دارای دکتری جامعه شناسی محیط زیست از دانشگاه کیوتوی ژاپن و عضو بنیاد ملی نخبگان است… دکتر روح الله نوری، متخصص آب و فارغ التحصیل دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران است… .در جامعهای که همه مثل هم فکر میکنند انگار کسی فکر نمیکند. این متخصصان نماد دلسوزی برای کشور هستند که با کوتهفکری و حذف آزاد اندیشی توسط عدهای معلومالحال نه فقط جامعه دانشگاهی و نسل آینده، بلکه محیط زیست نحیف ایران آسیب خواهد دید و این طرز فکر کوتهبینانه آب به آسیاب دشمن ریختن است که با ناامید کردن نخبگان کشور، شرایط مهاجرت را فراهم کرده و کشور تهی از افراد دلسوز خبره محیط زیست خواهد شد و کما اینکه تاکنون در مأموریت خویش موفق بودهاند، ولی امید همیشه زنده است و ما با کمک شما و رسانهها، صدای مظلومیت آنها را به گوش همه خواهیم رساند.