آقای آقازاده! آب به آسیاب دشمن نریز!

دکتر رئوف پیشدار استاد دانشگاه: آقازاده‌ای که در تیم مذاکره کنندگان هسته‌ای ایران در دولت قبل به نظریه پرداز «زمستان سخت اروپا» مشهور شد، گفته است که اگر به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله شود، قطر را با خاک یکسان می‌کنیم.

آقا زاده! این‌جا مصداق ضرب المثلی عمل کرد که محترمانه‌اش کنیم می‌شود: یکی سنگی به چاه انداخت که صد عاقل نمی‌توانند در بیاورند. آقا زاده در جایگاهی نیست که این چنین سخن بگوید و نظرش رسمی و قابل اعتنا باشد. او و کسانی که مثل او فکر می‌کنند و کم هم متاسفانه نیستند، باید درک کنند اول این‌که؛ در حالیکه رهبری و دولت پیوسته روی ضرورت رابطه حسنه ایران با کشورهای منطقه تاکید دارند، چنین سخن گفتن یک اشتباه فاحش است و دوم، آقا زاده! بابا بهت نگفته که آن طرف هم موشک و بمب دارد! دلم می‌خواهد یکی یک پُشت دستی محکم به دهان این آقا زده بزند تا دگر بار چنین نگوید و دشمن تراشی نکند و بهانه به دست دشمنان ندهد و فکر نکند که چون پدرش کاره‌ای است! و او هم دوره‌ای یک کاره بوده، پس هر چه خواست می‌تواند بگوید و بکند.آقا زاده! مانند خیلی از مدعیانی می‌ماند که نفهمیده اگر قرار بر حمله به قطر آن‌هم با قصد نابود کردن تاسیسات گازی آن باشد، یک مشکل جزئی! وجود دارد و آن پایگاه هوایی العدید آمریکا در قطر کوچک و رابطه بسیار گرم دوحه با تمام کشورهای عربی و غیر عربی جهان و به علاوه اسرائیل است. سن و سال آقازاده به این نمی‌خورد که جنگ دیده باشد، ما هشت سال جنگ گرم دیدیم، بمب و موشک بر سرمان فرود آمد و سال‌هاست با فکر جنگ   می‌خوابیم، خواب جنگ می‌بینیم و با فکر خدا نکند جنگ شود، بیدار می‌شویم و برای یک زندگی خیلی خیلی ساده شب تا صبح سگ دو می‌زنیم و دست آخر هم هیچ! و وعده می‌دهند که فردا درست می‌شود.آقا زاده مورد اشاره کسی است! که چشم به دنیا باز کرد، همهٔ نعمات برایش فراهم بود، پشت در دانشگاه در انقلاب فرهنگی آرزوهایش لگد مال نشد، توانست در سرزمین شیطان ادامه تحصیل بدهد، برای خودش خانه و خانواده داشته باشد، آرزویش این نبود پرایدی داشته باشد، راننده اسنپ شود و به وصال عشقش برسد. او هیچ وقت کله سحر نه خودش و نه پدرش در صف گوشت یخی نایستاد، زندگی کوپنی را ندید، شانس و بخت اقبال جبهه رفتن و شهید و جانباز شدن هم که نداشت، ولی من در چهار جنگ در داخل و خارج ایران خبرنگاری کردم، هشت سال دفاع مقدس، افغانستان، عراق و لبنان، و دیدم که چطور هزاران هزار! آرزوها پودر شد.آقا زاده! دشمنان ایران به حد کافی در دنیا ایران هراسی کرده و می‌کنند، شما دیگر آب به آسیاب دشمن نریز! دوستان! به جنگ هرگز فکر نکنید. جنگ همه‌اش مرگ است و ویرانی! و تنها عطش قدرت طلبان را فرو می‌کشد تا جنگی دیگر که گفته‌اند: صلح، زنگ تفریح بین دو جنگ است.و باز گفته‌اند، بی‌راه هم نگفته‌اند که: سیاست‌مداران جنگ را آغاز می‌کنند. کارتل های اسلحه سازی، فشنگ و مهمات می‌فروشند. تجار و ثروتمندان، کالاهای رزمندگان را تأمین می‌کنند. فقرا هم فرزندانشان را روانه جنگ می‌کنند. بعد از جنگ سیاست‌مداران دست همدیگر را می‌فشارند و صلح می‌کنند. تجار و ثروتمندان با فروش سلاح و کالا جیب‌هایشان را پُر کرده‌اند. و فقرا هم دنبال مزار فرزندان خود می‌گردند.امیدوارم آقا زاده مورد اشاره سخنانش را به شکلی مناسب اصلاح کند.