آخر این چه‌جور اقتصادی است که برای یک دلار این‌جور چند قیمت متفاوت در نظر گرفته شده است؟وقتی به واردکننده کالاهای اساسی به یک قیمت خاص دلار می‌فروشیم، و به واردکننده‌های دیگری دلار به قیمت نیمایی می‌دهیم، به دانشجویان مشغول تحصیل در خارج به یک نرخ خاص ارز می‌فروشیم، و به بیمارانی که می‌خواهند در خارج از کشور معالجه شوند، هم سهمیه ارزی خاصی در نظر بگیرید، و به مسافرانی که سیر و سفر در خارج از کشور را به ایرانگردی ترجیح داده‌اند، با دادن ارز یک‌جور جایزه می‌دهیم، و اخیراً هم که به کسانی که دو، سه ساعت وقت بگذارند و در صف بایستند و 2200 دلار بخرند و آن طرف خیابان بفروشند چند میلیون تومان جایزه داده شود، به این نوع مدیریت بازار ارز چه نامی می‌توان داد؟ آخر این چه‌جور اقتصادی است که برای یک دلار این‌جور چند قیمت متفاوت در نظر گرفته شده؟ ممکن است بگویند ما هدفمان خدمت به مستضعفین است، خب آخر این کارها که نقض غرض می‌شود، کمک به محرومان که نیست، بلکه در درازمدت به زیان آنها هم خواهد بود.بازی با نرخ ارز پیامدهای مخرب بی‌شماری دارد و البته مواهبی هم برای گروهی رانت‌خوار.اگر می‌خواهید به مردم خدمت کنید، آموزش و پرورش را رایگان کنید، همانطور که در قانون اساسی آمده است، بهداشت و درمان را با به اجرا در آوردن طرح بیمه درمانی برای همه ملت رایگان کنیم یا لااقل ارزان کنید، امنیت و قضاوت را رایگان و تقویت کنید. اگر می‌خواهید یارانه بدهید، به جای یارانه پنهان یا حتی یارانه نقدی، به صورت جنس بدهید، مثلاً با شیر، یا با بنزین، یا سایر حامل‌های انرژی، یا با گندم و جو یا برنج، به راحتی داخل کارت مردم بریزید و کارت‌ها را شارژ کنید. اگر می‌خواهید به کسانی هم جایزه بدهید، چرا اقتصاد را به هم می‌ریزید، جایزه نقدی بدهید به صورت شفاف، مثلاً بگویید که به فلان شرکت خاص ماهانه فلان مقدار جایزه داده می‌شود، به جای مثلاً 5 میلیون دلار ارز 4200 تومانی که می‌خواهید به آن شرکت بدهید 240 میلیارد تومان جایزه بدهید، مثلاً به شرکت دیگری که می‌خواهید 5 میلیون دلار ارز نیمایی ماهانه بدهید 60 میلیارد تومان جایزه نقدی بدهید، به فلان صراف که مثلاً 20 میلیون دلار و فلان مقدار یورو از بازار متشکل می‌گیرد و آزاد می‌فروشد، از این به بعد سالانه 40 میلیارد تومان جایزه نقدی بدهید، ولی به بقیه صرافی‌ها اجازه فعالیت و دادن خدمات به مردم را بدهید.مسافرهای عزیزی هم که راهی سفر خارج هستند، بیایند آن، چند میلیون تومان جایزه را نقدی بگیرند و بروند، انشاالله به آنها هم نه به اندازه مواردی که ذکر شد، ولی تا اندازه‌ای خوش بگذرد، دانشجویانی هم که بین 10 تا 20 هزار دلار ارز دانشجویی می‌گیرند از این پس نقدی حساب کنند آن را، و مثلاً هر یک بین 100 تا 200 میلیون تومان بگیرند و بروند درس بخوانند، و بعد هم اعلام کنیم که از دادن جایزه به کسانی که در داخل درس می‌خوانند، یا در داخل کشور سفر می‌کنند، یا کالای داخلی، تولید و مصرف می‌کنند یا در بیمارستان‌های داخلی کشور درمان می‌شوند معذور هستیم، جایزه مخصوص آدم‌های خاص است.
