به‌نظر می‌رسد مذاکراتی که قبل از شروع جنگ انجام شده بود در جهت تنش‌زدایی بوده‌است و همین موضوع سبب شد تا ایران فروش نفت بالایی را ثبت کند. مذاکرات با عربستان نیز به نتایج امیدوارکننده‌ای ختم شد، بنابراین برخلاف سال‌گذشته که متغیرهای داخلی مانند ناآرامی‌های داخل کشور نرخ ارز را تحت‌تاثیر قرار داد، در سال جاری متغیرهای خارج از کشور بر روی بازارها تاثیرگذار است.
نکته قابل توجه این است که بازارها در این روزها نسبت به مساله غزه توجه خاصی دارند. اما موضوعی که در این میان با ادامه جنگ بر همگان عیان شد این بود که ایران از شروع جنگ استقبالی نمی‌کند و همین موضوع بازار ارز را تا حدودی با آرامش همراه کرد؛ بنابراین می‌توان گفت که با فرض ثبات متغیرها، تغییر اساسی خاصی در حوزه انتظارات ارزی تا عید وجود ندارد.
متغیر دومی که بر بازارها مؤثر است و باید بدان توجه داشت، متغیر نقدینگی است. نکته قابل ذکر این است که بازار ما بهره‌وری پایینی دارد و به دلار و تورم توجه نشان می‌دهد و حرکت خود را با این متغیرها هماهنگ می‌کند.
بعد از سال‌های 96 و 97 که نسبت به ابرتورم هشدار داده شد، سیاست‌گذار اقدامات زیادی در راستای کنترل کل‌های پولی داشته و اخیراً اعلام‌شده که نرخ رشد نقدینگی به 26 درصد رسیده است. بانک مرکزی از طریق کنترل ترازنامه بانک‌ها، سعی در کاهش رشد نقدینگی داشته است، اما در این میان، رشد پایه پولی بیانگر وجود انتظارات تورمی در آینده است و پایه پولی با یک ضریب فزاینده تبدیل به نقدینگی خواهد شد، بنابراین در عین حال که نقدینگی کنترل شده، انتظارات تورمی برای آینده وجود دارد!
در شرایط کنونی اگر اتفاق عجیبی نیفتد، سقف قیمت دلار 60 هزار تومان است و کنترل نسبی تورم، سبب شده است نرخ برآوردی، خیلی از این عدد فاصله نگیرد!بازار سرمایه در ادامه سال نیم‌نگاهی به نرخ ارز خواهد داشت و از سوی دیگر به طرح‌های توسعه شرکت‌ها توجه نشان خواهد داد و مساله قانون مربوط به تجدید ارزیابی دارایی‌ها را نیز مدنظر قرار خواهد داد.
مساله این است که از نگاه ارزی بازار نمی‌تواند تا آخر سال رشدی را تجربه کند و از طریق تجدید ارزیابی نیز چون عملیات اجرایی آن به امسال نمی‌رسد، نمی‌توان چشم‌انداز رشدی برای کلیت بازار متصور شد، اما از محل تغییرات شرکتی و طرح‌های توسعه باید شرکت‌ها را به طور مجزا و منفک تحلیل کرد.
پتانسیل رشد بازار سهام در ماه‌های آتی از بازار مسکن بیشتر است و بازار مسکن به دلیل افزایش قیمت قابل توجهی که در سال گذشته تجربه کرده، از تورم پیشی گرفته و می‌توان گفت که بخش مسکن، تورم را پیشخور کرده است! دقیقاً مثل سال 98 و 99 که بازار سهام سود سال‌های آتی را پیشخور کرده بود.
بازار مسکن در مواقعی که از تورم سبقت می‌گیرد، توقف می‌کند و به دلیل چسبندگی قیمت، این بازار گرفتار رکود می‌شود؛ در مقطع کنونی نیز یکی از عمیق‌ترین رکودها در بخش مسکن را شاهد هستیم که دلیل آن از یک سو، افزایش فجیع قیمت‌ها در سال گذشته و از سوی دیگر سیاست‌های انقباضی بانک مرکزی است.» به گزارش دنیای اقتصاد، وی تاکید کرد: «اگر بخش مسکن رکودش یک سال طول بکشد، در 12 ماه آتی قطعاً به اندازه تورم حرکت نخواهد کرد!
