فردین یزدانی کارشناس مسکن: مهمترین مشکل قانون مالیاتستانی خانهها در ایران، شناسایی این واحدهاست. البته این مشکل با ابزارهای اطلاعاتی تا حدودی حل شده است، اما مساله اصلی این است که این واحدها در صورت عرضه به بازار نیز نمیتوانند تأثیر زیادی داشته باشند.حجم واحدهای خالی آنچنان که گفته میشود نیست و بخش زیادی از خانههای خالی جزو خانههای لوکس محسوب میشوند که حتی اگر به بازار عرضه شوند در این بخش تأثیر خاصی نخواهند گذاشت.تحقیق منسجمی که بتوان با استفاده از آن از مشخصات حقیقی این واحدها اطلاع پیدا کرد، انجام نشده است. آخرین موردی که میتوان برشمرد طرح تفصیلی تهران است که در دهه 80 انجام شده است. در این طرح تحقیقی مشخص شد که بخش قابل توجهی از این واحدها در شمال شهرها واقع شدهاند.
همچنین گفته میشود تعداد زیادی از این واحدها متعلق به بانکهاست. برای مثال گفته میشود بانک مسکن بیشترین تعداد خانههای خالی را دارد که آن هم باید گفت ممکن است خانههایی باشد که ساخته شده و هنوز فروش نرفته است.مشکل بازار مسکن در خود آن نهفته نیست. مشکل اصلی مسکن در اقتصاد کلان است و مادامی که رشد اقتصادی مناسب که به سفره خانوارها واریز شود، به وجود نیاید و نقدینگی به سمت فعالیتهای تولیدی هدایت نشود، مشکلات بازار مسکن نیز ادامه خواهد داشت.
مالیاتگیریهایی مانند قانون مالیاتستانی از خانههای خالی و مالیات از معاملات مکرر ملک، زمانی مفید است که شرایط در حالت عادی قرار داشته باشد، نه اکنون که تمام جامعه دچار بحران است.
اکنون هم اوضاع سفره خانوار بد است و هم منابع به سمت داراییها رفته و بنابراین قیمت داراییها نیز افزایش پیدا کرده است. از سوی دیگر اجاره داراییها مانند مسکن نیز رشد کرده است، در صورتیکه درآمد خانوارها همسو با این موارد افزایش نداشته است.