محبوبه بیدکی روزنامه نگار: دکتر عطا بهرامی کارشناس اقتصادی پیرامون تولید در کشور،حمایت از تولید و تسهیلگری برای تولید کنندگان،گفت: سرمایهگذاری در دنیا چند موضوع اساسی دارد نخست این که با یک رژیم سرمایهگذاری خارجی با عنوان رژیم بینالمللی FDI وجود دارد و سرمایهگذاری خارجی به شکل کلان 3 مشکل خارجی را برای کشور میزبان برطرف میکند،به این مفهوم که در درجه اول مشکلات مدیریتی را با مدیریت صحیح رفع کرده و نکته بعدی با خود دانش برای تولید به همراه میآورد و در مرحله سوم با خود پول میآورد که این سه مورد پایههای FDI هستند که تحت یک رژیم قرار دارند. این کارشناس اقتصادی در گفتگو با «نقش اقتصاد» با بیان اینکه کشورها برای رسیدن به رتبه بالا و مستعد به سمت کشورهای دوست با منافع راهبردی مشترک میروند،تاکید کرد: بدیهی است سرمایه گذاران خارجی سعی دارند تا با کشورهای دوست با منافع راهبردی مشترک همکاری و مشارکت داشته باشند،به عنوان مثال؛کشورهای غربی از چین خارج شده و برای سرمایه گذاری به سمت کشور هند میروند و یا در دوره اردوغان سرمایههای خود را به سمت کشور ترکیه برای بهار عربی و برخی موارد دیگر در خاورمیانه بردند چرا که به کشور ترکیه نیاز داشتند.
وی در ادامه افزود: کشورهای غربی در دهه برای شکست روسیه و بدهکار کردن این کشور 90 نیز سرمایههای خود را به سمت روسیه و اروپای شرقی بردند و یا برای حفظ اقتصاد رژیم صهیونیستی،یک اقتصاد گلخانهای کازینویی مبتنی بر داراییهای غیر مشروع از جمله اطلاعات و سیستمهای امنیتی و نرمافزاری برپا کردهاند.
بهرامی با بیان اینکه انتظار سرمایهگذار خارجی از کشورهای فرانسه، آلمان و انگلیس بیهوده است،گفت:طبیعتاً سرمایهگذاران خارجی قبل از انتقال سرمایههای خود به کشورهای دیگر بررسی و برآورد لازم را از کشور میزبان به عمل میآورد تا از شرایط سرمایهگذاران داخلی آن آگاه باشند،کشوری مانند ایران که برای سرمایهگذاران داخلی خود محیط امن فراهم نمیکند،کجا میتواند برای سرمایهگذاران خارجی این اقدام را صورت دهد،با تمام این تفاسیر کشورهای غربی از جمله آلمان،انگلیس و فرانسه برای کشورهای دوست خود سرمایهگذاری خارجی انجام میدهند و هند را نیز بر علیه ایران و چین انتخاب میکنند و یا در ترکیه سرمایهگذاری میکنند تا پروژه تجزیه طلبی ترکستان را به راه بیندازند. این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه ایران نیز باید سرمایهگذاریهای خود را به سمت کشورهای دوست ببرد،یادآور شد: قطعاً ایران باید با کشورهایی که منافع راهبردی دارد همکاریهای اقتصادی انجام دهد تا بهره وری مناسب در این زمینه داشته باشد،به عنوان مثال در بخش نفت و گاز ایران میتواند در روسیه و الجزایر سرمایهگذاری کند چرا که با یکدیگر منافع همسویی دارند. این کارشناس اقتصادی یادآور شد:بی تردید اتمسفر اقتصاد کلان نکته مهم دیگری است که با قیمت گذاری اقتصادی در کشور ما بعید به نظر میرسد که دیگر کشورها با ما همکاری اقتصادی داشته باشند، فرض کنید یک شرکت خوب مانند یوکوهامای ژاپن تمایل به تولید لاستیک در ایران داشته باشد،اما زمانی که دولت برای تنظیم بازار قیمت لاستیکها را زیر قیمت تعادلی رقابتی نگه دارد منجر به کمبود کالا در بازار و شکل گیری قیمتگذاری دستوری و بازار سیاه میشود که افزایش تورم را در پی دارد، بنابراین شرکتها با این شرایط نمیتوانند در ایران سرمایهگذاری کنند.وی با تاکید بر اینکه برای جذب سرمایهگذاران خارجی نیاز به یک دیپلماسی چابک داریم،گفت: دولت موظف به ایجاد دیپلماسی چابک برای همکاری اقتصادی و سرمایهگذاران گذاری خارجی است، چرا که تمام سفارتخانهها در دنیا این اقدام را انجام میدهند و دیپلماسی چابک یک اقدام حاکمیتی است.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه حاکمیت باید سفارتخانههای خود را مجهز کرده و به سمت کانونهای دوست هدایت کند،تاکید کرد:ما در حدود 33 الی 34 سفارتخانه با بیشترین کارمند وزارت خارجه در اروپا داریم اما نه تنها مناسبات اقتصادی با کشورهای اروپایی نداریم،بلکه در عراق،آفریقا، آسیای مرکزی و شرق آسیا نیز افراد مناسبی برای این همکاریها وجود ندارد در حالی که ملزومه منافع کشور است.
بهرامی در ادامه ضمن تاکید بر رفع موانع تولید و مشارکت بیشتر مردم در اقتصاد اظهار داشت: فرمایشات رهبری که تاکید بر مشارکت مردم در اقتصاد و تولید دارند به این مفهوم است که باید از دالان کنش مستقل مردمی و خویش فرمایی باشد و از این منظر باید شعار سال را دنبال کرده و شاخصبندی کنیم به گونهای که دولت در پایان سال گزارش دهد که برای اجرایی شدن شعار سال چه تدابیری اندیشیده و اجرایی کرده است، به عنوان مثال در صنایع هایتک که صنعت خودروسازی در رأس آن و سپس لوازم خانگی، فلزات، کانیها، معادن و غیره وجود دارد مانند تمام دنیا نیاز به شرکتهای بزرگ داریم که تبلیغ توسعه و لجستیک گران دارند اما جای سؤال اینجاست آیا در فروشندگی نیاز به یک فروشگاه بزرگ مانند افق کوروش و یا یک مال بزرگ به مساحت 22 میلیون مترنیاز داریم ؟در واقع فروشندگی را هر مغازه داری میتواند انجام دهد.
وی با بیان اینکه قوانین مالیاتی به گونهای باشد که برای فروشگاهها و مغازههای تک شعبهای به صرفه باشد تا مغازهها و فروشگاههای کوچک متحمل ضرر و زیان نشوند،یادآور شد:در کشور به جای 5 هزار شعبه از فلان فروشگاه میتوانیم 200 هزار مغازه به جای آن راه اندازی شود و این اقدام منجر به اشتغالزایی خواهد شد و مشارکت مردم به سمت خویش فرمایی میرود، باید واگذاری زمین به مردم گسترش پیدا کرده و به سمت مالکیت بر زمین خود حرکت کنند.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد:مشارکت مردم به شکل کارگر و کارفرما نیست چرا که در حالت عادی نیز این امر وجود دارد و فروشگاههای بزرگ نیازی به خرید اجناس ندارند کالاها را در قفسهها نگهداری کرده و در صورت فروش آن پول را پرداخت میکنند، اما برای مغازهها اینگونه نیست چرا که باید مواد را خریداری کرده تا بتواند آن را به فروش برساند با معافیت مالیاتی برای مغازههای کوچک و ایجاد رقابت مزیتی برای خویش فرمایی شکل میگیرد .
بهرامی در پایان با بیان اینکه صنعت کشاورزی بزرگترین مصداق خویش فرمایی است،خاطرنشان کرد:دولت باید ارز ترجیحی را جمع آوری کند،ما نمیتوانیم به وارد کننده ارز رانتی و به تولید کننده خارجی یارانه بدهیم اما به کشاورزان بگوییم که با آنان رقابت کنند، در حال حاضر با سقوط سنگین تولیدات دامی مواجه هستیم و کشاورزان از بازار دام خارج شدهاند، واردات با شعار خودکفایی صورت میگیرد و این موضوع را باید جدی بگیریم، متاسفانه اخیراً شنیده شده که باید از کشاورزان مالیات بگیریم و آن چیزی که در دولتهای تجهیز شده، عکس شعار سال است که رهبر معظم فرمودند.