نرخ خوراک پالایشگاه‌ها، پاشنه آشیل فعلی بورس

محسن خدابخش کارشناس ارشد بورس: نرخ خوراک پالایشگاه‌ها امروزه پاشنه آشیل فعلی بازار سهام است، موضوع مربوط به نرخ خوراک به عنوان مساله‌ای مهم تلقی‌می‌شود که با تأثیر چشمگیر بر روند بازار همراه بوده و به شدت روند این بازار را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.

تصمیمات اتخاذ شده درخصوص نرخ خوراک پالایشگاه‌ها به عنوان پاشنه آشیل فعلی بازار تلقی می‌شود که این اتفاق تاثیرگذار بر فعالیت شرکت‌ها و نیز کاهش حاشیه سود شرکت‌ها بوده است.

انجام هر گونه اقدامی که با کاهش حاشیه سود شرکت‌ها همراه شود، منجر به تغییر روند بازار و ضرر و زیان سهامداران خواهد شد که این اتفاق به نفع بورس نیست و زمینه‌ساز خروج چشمگیر سرمایه‌های مردم از این بازار و ورود آن به بازارهایی می‌شود که نمی‌توانند نقش چندانی را در بهبود فعالیت‌های واحدهای تولیدی داشته باشند.بهتر است اتخاذ تصمیماتی مانند «بند س تبصره 6 قانون بودجه» و «نرخ خوراک صنایع» که منجر به تغییر کلی روند بازار می‌شوند به صورت تدریجی و بلندمدت باشد و به هیچ عنوان نباید اجرا و اطلاع‌رسانی آن به گونه‌ای انجام شود که ترس سهامداران از سرمایه‌گذاری در بازار سهام را با خود به همراه داشته باشد.سهامداران با پیش فرض‌های حاکم بر بازار اقدام به سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های مختلف می‌کنند، بنابراین اتخاذ تصمیمات یکباره از سوی مسوولان سبب از بین رفتن اعتماد سهامداران و خروج سرمایه‌هایشان از این بازار می‌شود.با توجه به چنین مساله‌ای باید اقدامی صورت گیرد تا مذاکرات لازم جهت بازگشت فرمول نرخ خوراک پالایشگاه‌ها همچون گذشته انجام شود، بنابراین باید تلاش کرد تا هر چه سریعتر زمینه اصلاح نرخ خوراک صنایع فراهم و حاشیه سود شرکت‌ها حفظ شود.در وضعیت فعلی بازار، اصلاح نرخ خوراک پالایشگاه‌ها و به مراتب افزایش حاشیه سود شرکت‌ها به نفع معاملات بازار است که این امر به طور حتم زمینه‌ساز تغییر روند بازار و بازگشت اعتماد به سهامداران خواهد بود.طی چند وقت گذشته مسائل مختلفی روند این بازار را تحت تأثیر قرار داد که این مسائل در کنار نرخ خوراک پالایشگاه‌ها منجر به تحت تأثیر قرار گرفتن بازار و کاهش حاشیه سود شرکت‌ها شد.افزایش هزینه‌های انرژی از دیگر مسایلی است که باعث تغییر روند بازار، تأثیر آن بر قیمت سهام شرکت‌ها و افت شاخص بورس شد، این اتفاق در بلندمدت باعث خروج سرمایه‌گذار از بازار سهام می‌شود، زیرا سود مناسبی که متناسب با نرخ سود بدون بهره باشد عاید این شرکت نمی‌شود.درنهایت نگارنده معتقد است که سرمایه فرار است، بنابراین اتخاذ این تصمیمات باعث ورود سرمایه‌های مردم به بازاری می‌شود که بتوانند سود بیشتری را از آن خود کند.