امین کاوه کارشناس انرژی: چالش‌هایی در تکمیل زنجیره ارزش افزوده وجود دارد به چند دسته تقسیم می‌شوند؛ یکی از آنها چالش‌های ساختاری است که مربوط به ضعف در بخش فنی و مهندسی است دیگری در بخش دانش فنی و تجهیزات، قیمت گذاری خوراک پتروشیمی‌های گازی و مایع چالش‌هایی وجود دارد و در نهایت بخشی مربوط به چالش‌های نهادی و عرضه داخلی محصولات می‌شود و تناقضاتی که در سیاست‌های بازرگانی و مالیاتی وجود دارد می‌تواند بر روی توسعه زنجیره ارزش تأثیر گذار باشد
بخشی که مربوط به سرمایه گذاری می‌شود را می‌توان در زمره چالش‌های سیاسی و چالش‌های مربوط به تحریم قرار داد که رقبای خارجی اجازه حضور ما را در بازار ندهند و سرمایه گذاران خارجی را جذب کنند و صنعت پتروشیمی ما را محدود کنند.به همین علت وجود سرمایه گذاری خارجی به تنهایی نمی‌تواند بحث تکمیل زنجیره ارزش را حل کند زیرا در مسائل ساختاری نیازمند تغییراتی در سیاست گذاری داریم به عنوان مثال در برخی از مواقع باید تخفیفی برای خوراک قائل شویم و در حوزه‌های فنی مهندسی شرکت‌هایی که گواهی نامه می‌دهند را در حوزه‌های داخلی تقویت کنیم.در کارکرد بورس باید تغییراتی ایجاد شود و ابزار محور بودن جایگزین عرضه محور شود در این صورت می‌توانست تأثیر بهتری داشته باشد و یا معافیت‌های مالیاتی کالاهای واسطه‌ای صنعت پتروشیمی و…. این عوامل دست به دست هم می‌دهند برای تکمیل زنجیره ارزش پتروشیمی و سرمایه گذاری خارجی به تنهایی کافی نیست. ما به نهاد رگولاتوری قوی نیاز داریم که هماهنگی بیشتری بین وزارت نفت و صمت وجود داشته باشد و در حوزه تحریم‌ها هم شاید بتوانیم با یک دیپلماسی اقتصادی و فعال کردن بیشتر بازارهای فعلی نظیر چین بتوانیم در این کار بیشتر شود.بیشتر محصولات پتروشیمی در زمره محصولات پر تقاضا است و محصولاتی است که اگر قرار باشد که مشکلات ناشی از تحریم را برای ما حل کند مربوط به همین محصولات اوره‌ای متانولی آمونیاک و … است محصولاتی هستند که ظرفیت بالایی دارند و توسعه محصولات پایین دستی برای عبور از تحریم‌ها راحت‌تر است به همین علت می‌توانیم بر روی این بخش سرمایه گذاری کنیم و نتیجه خوبی به دست آوریم.
