آیت اسدی عضو کارگری شورایعالی کار: متاسفانه امروز جامعهٔ کارگری کشور علیرغم کار و زحمت فراوان در دام فقر گرفتار شده است. سطح معاش جامعهٔ کارگری آن‌چنان تنزل پیدا کرده که می‌توان با قاطعیت گفت اکثریت کارگران شاغل و بازنشسته امروز زیر خط فقر هستند و فقیر محسوب می‌شوند لذا آقای می‌دری که در این زمینه تحقیقات خوبی انجام داده، باید از راهکارهای اجرایی و کارا برای زدودن فقر از چهره جامعه کارگری کشور استفاده کند.
کارگران نیازمند راهکارهای اجرایی و پایبندی به قانون برای بهبود سطح معاش خود هستند؛ از وزیر کار آینده توقع داریم با بازگشت به قانون، مقدمات خروج کارگران از زیر خط فقر را فراهم سازد. آقای می‌دری حالا که به عنوان وزیر کار انتخاب شده است باید به همان اصول و عقایدی که در تحقیقات علمی خود دنبال کرده، در عمل پایبند باشد و نقش مدافع کارگران را برعهده بگیرد.
این روزها بحث تأمین اجتماعی، یک مسئله حساس است و اگر نتوانند درست عمل کنند، بحران‌های این سازمان فراگیر می‌شود و دامان کارگران شاغل و بازنشسته را می‌گیرد؛ باید بپذیریم بحران در تأمین اجتماعی به معنای یک بحران اجتماعی عمیق است که همه کشور را درگیر می‌سازد.
مدیریت تأمین اجتماعی بایستی یک مدیریت غیرسیاسی باشد و بایستی این صندوق از دعواهای سیاسی و زدوبندهای جناحی دور بماند.
امروز درمان به یکی از دغدغه‌های اصلی جامعه کارگری بدل شده؛ در طول سال‌های اخیر درمان رایگان به تدریج رنگ باخته و پرداخت از جیب کارگران افزایش یافته؛ ضمن اینکه با کاهش چتر حمایتی بیمه، بسیاری از داروها از شمول بیمه خارج شده‌اند؛ ما خانواده‌هایی را می‌بینیم که بیش از نیمی از درآمد ماهانه خود را برای دارو و درمان صرف می‌کنند و این روند باید تغییر کند.
یکی دیگر از مسائل مهم، لزوم ارتقای جایگاه تشکل‌های کارگری‌ست که تشکل‌های مستقل کارگری باید در کشور پا بگیرند و قدرتمند شوند؛ آزادی عمل تشکل‌یابی باید به رسمیت شناخته شود.
تشکل‌های کارگری قدرتمند، به نفع تولید و رشد اجتماعی‌ست؛ تشکل‌ها می‌توانند بازوان مشورتی و اجرایی قدرتمندی باشند و از بروز بسیاری از بحران‌ها جلوگیری کنند. اثرگذاری تشکل‌های کارگری در جهان امروز ثابت شده است؛ باید بگذارند تشکل‌ها به جایگاه شایسته خود دست یابند و مسئولیت‌های اجتماعی خود را برعهده بگیرند.
امروزه بحث قرارداد موقت دیگر جوابگو نیست و اگر این روند ادامه یابد نیروهای جوان به‌هیچ‌وجه حاضر به کار در شرکت‌ها و کارخانجات نیستند.
مباحث امنیت شغلی از دهه 70 معضلاتی را برای جامعه کارگری ایجاد کرده است و هرساله این معضلات بیشتر شده‌اند و کارگرانی که به سن بالاتر می‌رسند به مشکلاتی، چون اتمام قرارداد و قرارداد سفید و… می‌رسند.
این مسئله قطعاً نگرانی‌ها را بیشتر می‌کند و بهره‌وری کاری را نیز پایین می‌آورد، رهبر انقلاب نیز در دیدار با کارگران تأکیدات مهمی به دولت برای حل این مشکلات بیان کردند. دولت‌های مختلف و مجالس گذشته در هفته کارگر این مباحث را به‌شکل ویژه دنبال می‌کنند و پس از این هفته، این امر را در بایگانی‌های خود می‌گذارند.
پیش از شهادت آیت الله رئیسی تلاش‌های خوبی در این زمینه انجام شد که امیدواریم دولت جدید نیز در زمینه حمایت از کارگران در این حوزه‌ها اقدامات مثبتی را به مرحله اجرا دربیاورد.
امروزه کارگرانی که در شرکت‌ها مشغول به کار هستند سوابق 20 تا 25 ساله دارند و به‌هردلیلی در معرض اخراج هستند. با توجه به اختیار کارفرمایان برای عقد قرارداد موقت، کارگران مشکلات خاصی در این حوزه دارند، جوانان نیز این مسئله را می‌بینند و حاضر به کار در این حوزه‌ها نیستند.
