حمید حسینی کارشناس انرژی: سال آینده سالی نامناسب برای بازار نفت خواهد بود. آن طور که تحلیلگران بینالمللی میگویند در سال آینده به اصطلاح با یک بازار خریدار مواجه هستیم که با وجود رکود و شرایط نامساعد اقتصادهای دیگر، پذیرفتنی است.
به نظر میرسد در لایحه پیشنهادی 1404 که همچنان خوشبینانه به نظر میرسد، ولی باز هم نسبت به امسال بهتر بوده است. برآورده هایی که منتشر شده نشان میدهد که از نرخ نفت برنت در سال آینده میان 70 تا 85 دلار با میانگین قیمتی 76 دلار خواهد بود. نفت اوپک معمولاً دو تا سه دلار ارزانتر از نفت شمال است و از طرف دیگر ایران هم برای فروش نفت خود مجبور به تخفیف و پرداخت هزینه دور زدن تحریمها است که در مجموع موجب میشود برآورد قیمتی 62 دلاری لایحه پیشنهادی معقول به نظر بیاید.
در لایحه فعلی قیمت نفت در بودجه را در حال معادل 75 یورو قرار دادند که در 200 روز گذشته همین میانگین قیمتی به دست آمد. این در حالی است که ما به قیمتی ارزانتر نفت خود را میفروشیم. به زبان سادهتر اگر تحریم نبودیم برآورد بودجه امسال میتوانست درست باشد ولی با کاهش 10 دلاری از درآمدهای خود میتوانیم بیش برآوردی برنامهریزان کشور مشاهده کنیم.
در ابتدا روابط مالی روشنی در بخش نفتی مشاهده نمیشد و برای خود من هم سوالاتی به وجود آمد. به طور خاص دولت در حالی سهم خود از درآمدهای نفتی را در بخشی 210 هزار میلیارد تومان نوشته بود که این مهم معادل 6 میلیارد دلار بود. این در حالی است که فروش روزانه دولت هم باید حداقل 1.2 میلیون بشکه باشد. پیگیریهایم نشان داد که دولت 12 میلیارد دلار درآمد از این مهم برای خود پیشبینی کرده که نیمی از آن را میخواهد به واردات بنزین اختصاص دهد. درواقع وقتی سهم مناطق محروم و صندوق توسعه را اضافه کنیم میبینیم درآمدهای دولت نباید کمتر از 440 هزار میلیارد تومان باشد.
دولت در حدود 700 هزار میلیارد تومان درآمد برای خود از محل نفت پیشبینی کرده هشدار داد از آنجایی که ایران برای فروش نفت مجبور به دادن تخفیف میشود، چنین میزانی از درآمد محقق نخواهد شد و بخشی از این عدم تحقق بر میزان کسری بودجه اضافه میشود.