وحید حاج سعیدی روزنامه نگار: از عزیزان سازمان بهداشت جهانی، اعضای وزارت فخیمه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بزرگواران
سازمان غذا و دارو پنهان نیست از شما عزیزان چه پنهان، ما هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شویم قبل از اینکه بررسی کنیم ببینیم اسم ما در لیست تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است و حساب ارزی‌مان قطع شده یا نه، در گام اول بررسی می‌کنیم که عجالتاً زنده هستیم یا خدای ناکرده ریق رحمت را با همهٔ مخلفاتش سر کشیده‌ایم؟! چون با این حجم آلودگی هوا و ریزگرد و مواد افزودنی و نگهدارنده قزمیت و غیر مجاز در مواد خوراکی که از طرق مختلف وارد امعاء و احشاء ما می‌شوند تکرار این بیداری یک نعمت است.
به قول شاعر: صبح، فرصتی برایِ آغاز است؛ و ایرادِ کارِ ما، دقیقاً همینجا بود که بارها، آغاز شدیم؛ و هر بار، تکرارِ خودمان بودیم! نه… لابد انتظار داشتید ما تکرار ابوعلی سینا باشیم که ما بعد الطبیعه ارسطو را 40 بار خواند و خسته نشد یا مثل مایکل فارادی عمرمان را صرف تحقیق و پژوهش کنیم و قوانین مربوط به القای الکترومغناطیسی را کشف کنیم! نه پدر آمرزیده … ما همین بیدار شدن را هم زوری تکرار می‌کنیم و جا داشته باشد و گرسنگی و داستان قضای حاجت امان بدهد دو روز درمیان هم از رختخواب بیرون نمی آئیم! دلتان خوش است…
بله عرض می‌کردم که بیدار شدن روزانه ما هم در نوع خودش معجزه است. چرا که ما با خوردن انواع و اقسام مواد غذایی تراریخته، روغن دارای پالم، سوسیس و کالباس تولید شده با گوشت خر و گربه و تاج خروس، زعفران غنی شده با کاکل ذرت، آبلیموی تولید شده با کاه و یونجه، هندوانه قرمز شده با رنگ صنعتی، شیر فرآوری شده با وایتکس، چای ترکیب شده با برگ خشک درختان، آب سرشار از نیترات، نان دارای جوش شیرین، برنج هندی غنی شده با آرسنیک، سبزی آبیاری شده با فاضلاب، در کنار گرد و غبار غلیظ و 5 برابر استاندارد جهانی و گوگرد و اکتان بنزین و گازوئیل که بدخواهان معتقدند 200 برابر استاندارد جهانی است، علی الاصول یا باید زامبی می‌شدیم یا مومیایی متحرک!
یعنی اگر شما صبح به صبح یه تک پا به آزمایشگاه مدرسه محله‌تان تشریف ببرید و چند قاشق سَرپُر از عناصر جدول تناوبی مندلیف را همین طور خشک و خالی میل کنید و از گوش و دماغتان دود ساطع شود، تبعات منفی و اثراتش از این موادی که ما هر روز به اسم صبحانه و ناهار و شام می‌خوریم کمتر است؛ ولی چه کنیم که سخت جانیم و به قول شاعر «ما را به پوست کلفت خود این گمان نبود!»
تازه با این شرایط 24 میلیون نفر هم از اضافه وزن رنج می‌برند و دچار چاقی مفرط هستند ولی خودشان معتقدند کمی توپر هستند! یعنی این مواد حسابی به آنها ساخته است و خللی در متابولیسم یا سوخت و ساز سلولی‌شان وارد نکرده است. فقط تنها چیزی که این وسط یک نموره پوست کلفتی ما را زیر سؤال می‌برد بی احتیاطی 92 درصدی رانندگان است که با هر تصادف به چندین تکه نامساوی تقسیم می‌شویم و زحمت کوچ ابدی تقریباً بیست هزار نفر در سال افتاده گردن عزیزان ایران خودرو و سایپا که با وجود کیفیت سوفسطایی محصولات تولیدی شرکت‌های مفخم ایران خودرو و سایپا عزیزان معتقدند «از این طرف که منم، همچنان صفایی هست»!
