اگر بخواهیم قیمت دلار را محاسبه کنیم باید نگاهی به قیمت نفت بیندازیم، علاوه بر آن باید مولفه‌هایی مانند رشد نقدینگی، رشد اقتصادی، تورم را نیز محاسبه کنیم.
نفت اکنون در محدوده 90 دلار است اما نفت ایران با قیمت هر بشکه 70 دلار به فروش می‌رسد، ایران به جای اینکه نفت را 70 دلار بفروشد باید با قیمت 350 دلار به فروش برساند که بتواند کسری بودجه را پوشش دهد.
رسانه رسمی دولت اعلام کرده است درآمد نفتی ایران 14.7 میلیارد دلار از راه فروش نفت به چین به دست آمده است به طوریکه 263 میلیون بشکه نفت را به چین با قیمت 55 دلار فروخته‌ایم.
صندوق بین المللی پول رشد نقدینگی پول رشد نقدینگی در ایران را 38 درصد و رشد اقتصادی را 2 درصد معرفی کرده است، تورم آمریکا نیز 4.9 درصد بوده و نرخ دلار در اسفند ماه سال قبل به میزان 46 هزار تومان بوده و اکنون نیز نرخ دلار در بازار آزاد بین 50 تا 53 هزار تومان در حال نوسان است. اگر رشد نقدینگی را از رشد اقتصادی کم کنیم به 36 درصد رسیده و اگر همین را از تورم آمریکا کم کنیم به 31 درصد می رسیم.
اگر قیمت دلار را 50 هزار تومان در نظر بگیریم و 31 درصد آن را محاسبه با نرخ فعلی دلار جمع کنیم به عدد 65 هزار و 500 تومان خواهیم رسید. به عبارتی قیمت واقعی دلار با توجه رشد اقتصادی و تورم 68 تا 70 هزار تومان است.
از ابتدای دهه 50 شمسی وقتی صادرات نفتی ایران افزایش یافت تقاضای خرج کردن دلار افزایش یافت ولی با تحریم‌ها و کاهش صادرات نفت ایران تقاضای دولت برای خرج منابع کاهش نیافته است، از ابتدای تولید ریال در سال 1310 شمسی همواره نرخ رسمی و نرخ غیررسمی یعنی بازار آزاد در ارز داشته‌ایم و همیشه نرخ رسمی به نرخ غیر رسمی رسیده است. روزنامه‌های قبل از انقلاب را مطالعه کنید دقیقاً همین تنش‌ها را در بازار ارز می‌بینید و این یعنی مشکل ارز در ایران یک مشکل ریشه دار بیش از 90 ساله است.
