در حال حاضر طبق آمارها حدود چهار میلیون مسکن خالی در کشور داریم و اگر دولت این واحدهای خالی را به روش‌های مختلف از قبیل دریافت مالیات یا نظارت ساماندهی کند شاید به ساخت چهار میلیون واحد مسکونی در کشور نیاز نباشد.
در صورتی که آمار خانه‌های خالی استخراج و بانک اطلاعاتی مسکن تقویت شود بسیاری از خانوارهایی که مستأجر و نیازمند خانه هستند، صاحبخانه می‌شوند.
متاسفانه واحدهای بسیاری در کلان شهرها از جمله تهران خالی از سکنه و بلااستفاده هستند در حالی که اگر شناسایی و ساماندهی شوند می‌توانند نیاز به تأمین مسکن و سرپناه یک خانوار را برآورده کنند.
در مناطق شمال تهران بعضاً مشاهده میشود که 30 تا 40 درصد برج‌های ساخته شده خالی مانده است. دلیل این اتفاق این است که نه مردم قدرت خرید چنین واحدهایی را دارند و نه می‌توانند در چنین برج‌هایی خانه اجاره کنند اما اگر دولت به این برج‌ها مالیات ببندد مالکان آنها مجبور می‌شوند نرخ اجاره‌ها را پایین بیاورند و چند خانواده سرپناهی پیدا کنند.
انبوه سازانی که چنین برج‌هایی را می‌سازند و کسانی که مالک بیش از 100 خانه هستند می‌توان شناسایی کرد، بنابر این دولت باید مالیات سنگین از این واحدها دریافت کند.
درحال حاضر 20 تا 30 درصد منازل در مرکز تهران نیز به سرنوشت خانه‌های شمال تهران مبتلا شده و اکثراً خالی از سکنه است.
بیشتر مستاجرانی که طی تابستان سال گذشته بر اساس افزایش سرسام‌آور اجاره‌ها خانه را ترک کردند ناچار به محلات جنوب و حاشیه‌های شهر رفتند که این اتفاق به تدریج به یک معضل بزرگ تبدیل و بسترساز مشکلات و ناهنجاری‌های اجتماعی و اقتصادی خواهد شد؛ لذا انتظار می‌رود برج‌های خالی از سکنه، مالکان دارای 100 واحد و بیش از دو دستگاه آپارتمان خالی در کشور ساماندهی و مشمول پرداخت مالیات شوند.
