رابطه تحریم و تبدیل ایران به هاب انرژی منطقه

مهدی حسینی کارشناس حوزه انرژی: در ابتدا باید گفت که اگر قرار است ایران به هاب انرژی منطقه که در برنامه هفتم توسعه نیز به آن اشاره شده، دست یابد، باید به موضوع تحریم‌ها و ای‌اف‌تی‌اف توجه کند تا بتواند به جایگاه واقعی خود دست یابد، شرایط باید به‌گونه‌ای پیش برود که ایران بتواند نقش ویژه‌ای در بازار داشته باشد.افزایش تولید ضمن اینکه می‌تواند نیازهای داخلی را برطرف کند موجب افزایش تاثیرگذاری در بازار نیز خواهد شد اما باید موانع صادرات برداشته شود. هرچند که در این مدت نیز توانستیم با دور زدن تحریم شرایط مناسبی را ایجار ایجاد کنیم اما کشوری که بخواهد هاب انرژی منطقه باشد باید حداقل شرایط موجود را داشته باشد.صنعت نفت نیازمند سرمایه‌گذاری و ایجاد تکنولوژی‌های جدید است، چندین سال است که می‌گوییم سرمایه‌های داخلی می‌تواند مشکلات را حل کند؛ اول باید نگاه کرد در طول سال‌های اخیر چه میزان سرمایه داخلی جذب شده، بی‌شک تفکر مقابله با جذب سرمایه خارجی هم غیر حرفه‌ای است.گفته می‌شود با جذب سرمایه خارجی بدهکار می‌شویم، با این تفکر بزرگترین بدهکارها آمریکا و چین هستند چراکه بیشترین سرمایه را جذب می‌کنند و در بخش‌های مختلف به‌کار می‌گیرند، جذب سرمایه خارجی یکی از فاکتورهای اندازه‌گیری در میزان رشد و فعال بودن اقتصاد کشور است.بررسی آنچه در مسیر راه وجود دارد و مشکل ایجاد کرده است لازم است تا حتماً باید مسائل را پیرامونان موضوع حل کنیم. ترکیه بدون داشتن گاز همه کاره شده است، امروز آذربایجان که زمانی به دنبال ساخت پمپ بنزین توسط ایران در کشور خود بود اکنون در اروپا پمپ بنزین‌های مدرن احداث می‌کند و یکی از بزرگان نفتی و گازی خصوصاً نفت است.ما درحالی که بزرگترین ذخایر گازی دنیا داریم اما آن اتفاقی که باید، نیفتاده است، باید مسائل کشور از جمله تحریم را با حفظ کامل جایگاه، عزت و احترام حل کنیم. در شرایطی که آمریکا از برجام خارج شد، یک مطالعه مفصلی را روی کنوانسیون بین‌المللی وین، کنوانسیون نیویورک یا قراردادهایی که با آمریکا داشتیم، انجام داده و به این نتیجه رسیدم که نحوه اقدام آمریکا در خروج از برجام با کنوانسیون‌های بین‌المللی سازگاری ندارد.ماحصل آن گزارش و به‌دنبال عزمی که در کشور بود از آمریکا شکایت کردیم، در دستور اولیه‌ای که صادر شد، سه بند وجود داشت که کاملاً به نفع ما بود چراکه همه اعضای سازمان ملل متعهد به اجرای احکام و دستورات دیوان دادگستری لاهه هستند و آمریکا این مساله را رعایت نکرده بود.

یکی از این بندها این بود که آقایون کاری را نکنند که شرایط بدتر شود یعنی نباید تحریم‌ها ایجاد می‌شد و گفته بودند که قانع نشدیم که تحریم‌ها به مردم ایران آسیب نمی‌زند، یعنی تحریم‌ها آسیب‌زاست که این هم با بند درج شده مخالفت داشت، این سه بند کاملاً ما را محفوظ می‌کرد که تحریم‌ها اعمال نشود اما آمریکا این کار را انجام داد.