نعیم نوربخش روزنامه نگار و مترجم: ایالات متحده از سال 2005 به بهانه فساد، خشونت و استبداد وضع تحریم علیه افراد و ارگان‌های ونزوئلا را آغاز کرد. اما با روی کار آمدن دولت ترامپ در آمریکا، کاخ سفید یک قدم جلوتر رفت و بخش‌های وسیعی از اقتصاد و صنعت ونزوئلا را تحریم کرد. علی‌رغم این تحریم‌های فلج‌کننده که موجب شد بیشتر از هفت میلیون نفر از مردم ونزوئلا خاک این کشور را ترک کنند، دولت نیکولاس مادورو برجا ماند و جای پای خود را مستحکم‌تر کرد. این قضیه باعث شد که احزاب مخالف دولت در ونزوئلا راهبرد منزوی کردن دولت مادورو را کنار گذاشته و تصمیم بگیرند در انتخابات سال 2024 به رقابت با او بپردازند. به همین منظور آنها دست به دامن آمریکا شدند تا با کاستن از تحریم‌های نفتی ونزوئلا دولت مادورو را تشویق کنند که توافقی با احزاب مخالف به عمل بیاورد که حضور آنها در رقابت‌های انتخاباتی سال آینده را ممکن سازد. البته واشنگتن نیز منافع خود را در روند تحریم‌زدایی از صنعت نفت ونزوئلا دنبال می‌کند. در این میان شرکت‌های نفتی اروپایی نیز این سفره بی‌نصیب نمانده‌اند.
به دنبال کاهش تحریم‌های نفتی ونزوئلا از سوی واشنگتن این کشور قراردادی با شرکت حفاری فرانسوی مارل‌اندپرام امضا کرده است که استخراج نفت خام را سه برابر کند. این قرارداد با شرکت دولتی پترولئوس ونزوئلا امضا شده است و نخستین مورد از این نوع قراردادهاست که ونزوئلا با کشوری اروپایی امضا می‌کند. پروژه مذکور قرار است بر میزان تولید نفت و گاز در میدان ماراکایبو بیفزاید. یکی از شروط قرارداد بازپرداخت 914 میلیون دلار بدهی معوق به یکی از زیرمجموعه‌های شرکت فرانسوی در ونزوئلا می‌باشد. در پی انعقاد این قرارداد سهام شرکت فرانسوی در بازار بورس پاریس پنج درصد رشد کرد و رشد آن از ابتدای سال جاری به 46 درصد رسید. تاکنون شرکت آمریکایی شورون تنها شرکت خارجی بوده است که توانسته امتیازاتی مشابه با شرکت فرانسوی دریافت کند. شرکت‌های ایتالیاییانی و اسپانیایی رپسول نیز در حال چانه‌زنی با دولت ونزوئلا هستند تا قراردادهایی مشابه با ونزوئلا منعقد کنند.به دنبال تفاهماتی که میان دولت نیکولاس مادورو و مخالفان بر سر انتخابات آتی به عمل آمد دولت بایدن پذیرفت که برخی تحریم‌های نفتی این کشور آمریکای جنوبی را لغو کند. به این ترتیب انتظار می‌رود که تولید نفت ونزوئلا با افزایشی 200 هزار بشکه‌ای، یک جهش 25 درصدی را تجربه کند. طبق قرارداد یادشده، شرکت حفاری فرانسوی باید تولید فعلی در ایالت نفتخیز زولیا را به 50 هزار بشکه در روز برساند. این شرکت در سال 2018 با خرید سهم 40 درصدی شل در حوزه نفتی دل‌لاگو ونزوئلا جای پای خود را در صنعت نفت ونزوئلا محکم کرده بود. البته این شرکت فرانسوی که عمده سهام آن نیز به شرکت اندونزیایی پرتامینا تعلق دارد یکی از شرکای طرح فیلتر آلاینده‌های متانی به ارزش 1.5 میلیارد دلار در پروژه PDVSA ونزوئلا نیز می‌باشد.
حالا که شرکت‌های غربی برای ارائه تخصص و فناوری خود به صنعت و زیرساخت نفتی ونزوئلا چراغ سبز نشان داده‌اند این کشور فرصتی حیاتی به دست آورده است تا اقتصاد خود را احیا کند. اقتصاد این کشور به دلیل سال‌ها فقدان سرمایه‌گذاری، آشوب‌های داخلی و انزوای بین‌المللی به شدت تضعیف شده بود. در حالی که ونزوئلا قصد دارد ضمن افزایش تولید نفت صادرات به پالایشگاه‌های آمریکایی را نیز افزایش بدهد شرکت‌های خارجی بیشتری نیز ابراز تمایل کرده‌اند که در صنعت نفت این کشور مشارکت کرده و جای خالی شرکای قدیمی را پر کنند. پیش‌بینی می‌شود صادرات نفت ونزوئلا به ایالات متحده موجب کاهش قیمت بنزین در آمریکا شده و برگ برنده‌ای در اختیار دولت بایدن قرار بدهد تا در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2024 آن را رو کند.
