سایه نامرئی دلار بر صنعت قطعه‌سازی

مازیار بیگلو-دبیر انجمن سازندگان قطعات خودرو: روند تأمین مواد اولیه و ارز در صنعت خودرو به مرحله‌ای رسیده که تولیدکنندگان را میان هزینه‌های دلاریِ مواد داخلی و بن‌بست ارزی واردات گرفتار کرده است. افزایش لحظه‌ای قیمت فولاد و مواد پتروشیمی، کمبود ارز برای قطعات الکترونیکی و صف‌های پایان‌ناپذیر سامانه‌ها، چرخه تولید را در آستانه فرسودگی قرار داده است. فشار سیاست‌های تکراری، آینده تولید را مبهم کرده و صنعت را به سمت تصمیم‌های پرهزینه و اجبارهای ناخواسته سوق می‌دهد. مبنای قیمت‌گذاری مواد اولیه کشور دلاری شده و این ناراحت‌کننده است که ما خاک کشور خود را با قیمت دلاری به خودمان می‌فروشیم و به محض افزایش نرخ دلار، ظرف چند روز قیمت تمام مواد اولیه ضروری قطعه‌سازی و خودروسازی در بورس کالا بالا می‌رود. جالب این‌جاست که وقتی به افزایش دلاری نرخ مواد اولیه انتقاد می‌کنیم، می‌گویند مگر ادعا نمی‌کردید خودکفا هستید و ارز مصرف نمی‌کنید؟ جالب‌تر این‌که در بسیاری موارد حتی واردات همین مواد اولیه از خارج برای تولیدکننده ارزان‌تر تمام می‌شود. این شیوه باید اصلاح شود و مواد اولیه داخلی، مانند کشورهای چین، ترکیه و هند، باید با قیمت مناسب و مستقل از نوسانات جهانی به تولیدکنندگان داخلی عرضه شود. اگر چنین شود، قیمت خودرو قطعاً کاهش می‌یابد. از سوی دیگر ارز 150 هزار تومانی اگر در دسترس باشد بهتر از ارز 70 هزار تومانی است که وجود خارجی ندارد. صف‌های طولانی تخصیص ارز، سامانه ثبت سفارش، سامانه جامع تجارت، سامانه بهینه‌سازی مصرف و سامانه‌های جدیدی که مدام اضافه می‌شوند، عملاً مانع تولید شده‌اند. تمام فشار ناشی از عدم تخصیص به‌موقع ارز بر دوش قطعه‌سازان سنگینی می‌کند، اگر روزی همه ما تصمیم بگیریم فقط زمانی تولید را ادامه دهیم که ارز به‌طور کامل تخصیص یافته باشد، با اطمینان می‌گویم از فردای آن روز تولید خودرو حداقل 60 تا 70 درصد کاهش خواهد یافت. مطالبه اصلی این صنعت از دولت، مجلس و بانک مرکزی این است که ما را رها کنند. بگذارند ارزمان را خودمان تأمین کنیم، قیمت‌ها را خودمان تعیین کنیم و رقابت را در بازار پیش ببریم. ما ارز نمی‌خواهیم؛ فقط می‌خواهیم از این قید و بندها آزاد شویم. این صف‌ها، این سامانه‌ها، این الزام‌ها برای ثبت سفارش و ثبت‌نام، همه مانع تولید است.