چابهار در مسیر تبدیل به هاب ترانزیتی منطقه
به گفته فرزانه صادق، وزیر راه‌وشهرسازی، پروژه راه‌آهن چابهار–زاهدان تا پایان امسال یا اوایل سال آینده به بهره‌برداری می‌رسد. این اتصال ریلی، حلقه مفقوده‌ای است که مسیرهای شمال–جنوب و شرق–غرب را در خاک ایران به هم پیوند می‌دهد و زمینه‌ساز جهش بزرگ در کریدورهای بین‌المللی ترانزیت می‌شود.
در ماه‌های اخیر، شاخص‌های عملکردی بندر چابهار جهشی چشمگیر داشته است. آمارها نشان می‌دهد میزان تخلیه و بارگیری کالا در این بندر در نیمه نخست سال جاری بیش از سه برابر افزایش یافته؛ نشانه‌ای از بازگشت اعتماد فعالان اقتصادی و بهره‌برداری واقعی از ظرفیت‌های ژئواکونومیک کشور.
اتصال به دو کریدور بزرگ بین‌المللی
کریم نائینی، کارشناس حمل‌ونقل و ترانزیت، معتقد است چابهار می‌تواند نقطه تلاقی دو کریدور مهم شمال–جنوب (INSTC) و چین–پاکستان (CPEC) شود. به گفته او، تکمیل خط ریلی چابهار–زاهدان و اتصال آن به شاخه شرقی کریدور شمال–جنوب، ایران را از مسیر عبوری به بازیگری کلیدی در زنجیره ترانزیت اوراسیا ارتقا می‌دهد.
ظرفیت رو به رشد و سرمایه‌گذاری ملی
چابهار در حال حاضر سالانه حدود ۱.۹ میلیون تن کالا و ۶۰ هزار کانتینر جابه‌جا می‌کند. برنامه‌ریزی برای افزایش ظرفیت کانتینری تا ۵۰۰ هزار TEU در حال انجام است. گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران نیز از آمادگی خود برای سرمایه‌گذاری در توسعه بندر و افزایش ظرفیت ترانزیتی خبر داده است.
مدیرعامل این گروه با اشاره به روند رو‌به‌رشد تجارت در بندر گفت: «حتی خروج برخی سرمایه‌گذاران خارجی نمی‌تواند روند توسعه چابهار را متوقف کند.»
رقابت و هم‌افزایی با بنادر منطقه
کارشناسان معتقدند چابهار با موقعیت ممتاز در حاشیه اقیانوس هند و نزدیکی به شبه‌قاره، می‌تواند مکمل طبیعی بنادر گوادر و کراچی پاکستان باشد و نقش «دروازه امن تجارت» میان هند، آسیای مرکزی، روسیه و خلیج فارس را برعهده گیرد.
ایستادگی در برابر فشارها و تحریم‌ها
با وجود چالش‌هایی مانند لغو معافیت تحریمی آمریکا برای بندر چابهار، روند توسعه این منطقه با تکیه بر منابع داخلی و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی ادامه دارد. دولت نیز در چارچوب سیاست «احیای محور جنوب‌شرق» بر تکمیل زیرساخت‌های لجستیکی، گمرکی و دیجیتالی چابهار تمرکز کرده است.
چابهار؛ نماد عزم ملی برای حضور در زنجیره تأمین جهانی
چابهار امروز تنها یک بندر نیست؛ بلکه نماد حضور هوشمندانه ایران در نقشه جدید تجارت جهانی است. توسعه این بندر نه‌تنها موجب رونق صادرات، اشتغال پایدار و افزایش درآمدهای ترانزیتی می‌شود، بلکه جایگاه ژئواکونومیک ایران را در اوراسیا تثبیت خواهد کرد.
