به گزارش نقش اقتصاد آنلاین ، انرژی‌های تجدیدپذیر با یک دوراهی عجیب مواجه شده‌اند و موفق‌تر و همچنین از همیشه، تفرقه‌انگیزتر هستند. انرژی‌های بادی و خورشیدی آنقدر موفق شده‌اند که دیگر واقعا جایگزین نیستند و کاملا فراگیر شده‌اند. انرژی‌های تجدیدپذیر نه تنها از یارانه‌ها فراتر رفته و به طور مستقل موفق شده‌اند، بلکه به حدی ارزان شده‌اند که حتی در فقیرترین کشورها نیز منطقی‌ترین انتخاب برای تاسیسات انرژی جدید هستند. اما توسعه و استقرار آنها چنان سیاسی شده است که حتی با وجود اینکه دست بازار، گسترش آنها را به جلو می‌راند، صحبت در مورد این گسترش به نوعی تابو تبدیل شده است.
در مقاله اخیر ییل اینسایس (Yale Insights) آمده است: در طول سه دهه گذشته، پیشرفت‌های فناوری و یک اکوسیستم توسعه‌ای رشد یافته، پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر را برای مالکان زمین اقتصادی‌تر، کم‌خطرتر و به طور فزاینده‌ای سودآورتر کرده است. با این حال، با رشد بیشتر، این صنعت سیاسی‌تر نیز شده و چالش‌های جدیدی را به این بخش پررونق اضافه کرده است.
باتلاق حزبی در کنگره آمریکا، موانع بزرگی را برای چراغ سبز نشان دادن به پروژه‌های جدید انرژی پاک در آمریکا به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان و دومین تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانه‌ای ایجاد می‌کند. این موضوع نه تنها برای اهداف اقلیمی مشکل ایجاد می‌کند، بلکه مانعی مهم برای امنیت انرژی در دوران افزایش سرسام‌آور تقاضای انرژی نیز است. در سایه رونق هوش مصنوعی، منافع خصوصی و عمومی به طور فزاینده‌ای رویکرد «همه موارد فوق» را برای تولید انرژی اتخاذ می‌کنند تا با روند تقاضا همگام شوند. بنابراین، هرگونه مانعی برای انرژی پاک، مانعی بالقوه برای ثبات شبکه برق در آینده است.
با این حال، کارشناسان به طور فزاینده‌ای دریافته‌اند که اختلافات در واشنگتن و کاهش مجوزها و حمایت‌ها از انرژی پاک در سراسر آمریکا، در نهایت با پیشرفت قابل مقایسه نیست. انرژی پاک به سادگی بسیار ارزان و در دسترس است و سکون سیاستی آمریکا نمی‌تواند در روندهای جهانی انرژی تاثیری داشته باشد. در آستانه کنفرانس اقلیمی COP۳۰ سازمان ملل متحد که اکنون در برزیل برگزار می‌شود و برای اولین بار در تاریخ سه دهه‌ای این رویداد، نمایندگان سطح بالای آمریکا در آن حضور ندارند، دو گزارش مهم مختلف به بررسی این موضوع پرداختند. هر دو گزارش، یکی توسط گروه تحقیقاتی غیرانتفاعی رودیوم و دیگری توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، دریافتند که چشم‌اندازهای جهانی انتشار گازهای گلخانه‌ای تقریبا مشابه دوران دولت بایدن است.
طبق گزارش رسانه خبری سمافور، اقدامات دولت ترامپ مانند خارج کردن آمریکا از توافقنامه اقلیمی پاریس و لغو اعتبار مالیاتی انرژی پاک، با کاهش شدید هزینه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر و ادامه سیاست‌های اقلیمی در سایر کشورها جبران می‌شود. در واقع، انرژی خورشیدی و بادی چنان ارزان و در دسترس شده‌اند که بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله برخی از فقیرترین کشورهای جهان، با سرعتی بی‌سابقه در حال برق‌رسانی هستند. طبق گزارش ییل اینوستمنت ۳۶۰، حدود ۶۳ درصد از بازارهای نوظهور در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین اکنون بیشتر از آمریکا، برق خود را از انرژی خورشیدی تامین می‌کنند. کشورهایی از جمله برزیل، شیلی، السالوادور، مراکش، کنیا و نامیبیا اکنون در گذار به انرژی پاک، از بزرگترین اقتصاد جهان پیشی گرفته‌اند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، با وجود این پیشرفت مداوم، جهان هنوز در مسیر اهداف اقلیمی نیست. هر دو گزارش پیش‌بینی می‌کنند که احتمالا تا سال ۲۱۰۰، به ۲.۸ درجه سانتیگراد بالاتر از میانگین‌های پیش از صنعتی شدن خواهیم رسید؛ یافته‌ای ویرانگر که با اهداف تعیین شده در توافقنامه پاریس بسیار فاصله دارد.
