دکتر مجید ایرانشاهی متخصص منابع انسانی: در حال و هوای این روزها که بحث ناترازی انرژی، کمبود گاز و قطع برق بو قوع پیوسته ابعاد مختلف زندگی و فعالیت‌های، آموزشی، دولتی و بخش خصوصی و تولید تحت تأثیر قرار گرفته است.
طبیعی است که تعطیلات ناشی از این ناترازی ها برای بخش دولتی شاید تاوان هزینه‌ای کمتری داشته باشد و برای بخش خصوصی هزینه‌ای دو چندان را دارد اما بعد دیگر این ناترازی ها برهم زدن ارتباطات انسانی و ایجاد چالش برای مدیریت منابع انسانی به ویژه در سطح کسب وکارها می‌باشد.
برخی از تاثیرات این ناترازی ها بر ارتباطات انسانی را در ذیل بدان اشاره می‌کنیم:
احساس ناعدالتی و حس نادیده انگاری در کارکنان بخش خصوصی
در شرایطی که کلیه سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی به غیر از موارد خاص بدلایل آلودگی یا برودت هوا تعطیل می‌شوند. بخش خصوصی تعطیل نمی‌شود و ناخواسته به آنها احساس تزریق می‌گردد که ما چه تفاوتی با بخش دولتی داریم و یا ما ریه‌های متفاوتی داریم و یا اینکه سرما نمی‌خوریم؟
تعطیلی ادارات
تعارضات بین کارفرما و کارکنان به دلیل تعطیلی ناشی از ناترازی ها و فعالیت در روزهای دیگر و یا افزایش ساعات کاری
وقتی بدلیل قطعی برق در دو یا سه روز در هفته تولید و کسب وکار تعطیل می‌شود، کسب و کار به ناچار می‌بایست برای مدیریت مالی و هزینه‌ها در روزهای دیگر این مساله را جبران کند و اینجا شروع نارضایتی و تعارض نیروها برای افزایش یا تغییر ساعت کاری یا روزهای فعالیت. این چرخه در سال‌های اخیر حتی منجر به خروج ویا تعدیل نیروها و کاهش تولید و درآمد منجر گردیده است. این کاهش درآمد برای نیروها ممکن است منجر به بروز تنش در سطح خانواده‌ها گردد.
تعارض بین صاحبان کسب وکارها و سازمان‌های دولتی از جمله بیمه و مالیات و بانک
کاهش تولید و درآمد ناشی از کاهش فعالیت حداقل 30 درصدی یعنی کاهش سودآوری در حالیکه سازمان‌های تأمین اجتماعی و مالیات و بانک در حال حاضر با پیش فرض فعالیت کامل اقدام به وضول مطالبات خود می‌نمایند (گرچه سخت گیری سازمان تأمین اجتماعی بدلیل ناترازی داخلی و بنگاه داری نیز دو چندان شده است) و این هم افزایش نارضایتی و درگیری فی مابین صاحبان کسب و کار با بدنه دولت را بدنبال دارد.
افزایش فشارهای روانی به افراد
افراد فارغ از اینکه در چه جایگاهی قراردارند تحت تأثیر فشار ناشی از ناترازی ها بدلیل ترس کاهش درآمدی و عدم احساس امنیت قرار می‌گیرند. این فشارها برای صاحبان کسب وکار طبیعتاً دو چندان خواهد بود چرا که باید خطر ورشکستگی احتمالی را نیز بدوش بکشند.
این فشارها به ناخواسته با توجه به شرایط کلان اجتماعی و سرمایه اجتماعی پایین در سطح جامعه منجر به افزایش اختلال در ارتباطات میان افراد می‌گردد و در نهایت تنش ارتباطی در سطح جامعه می‌گردد.
ناترازی ارتباطات انسانی در کسب وکارها حاصل ناترازی انرژی!
اما راهکار این مساله را می‌بایست در سطح تصمیم سازی و حکمرانی با نگاهی متفاوت دید، بدین معنا که دولت و حاکمیت می‌بایست بخش خصوصی و دولتی را به یک چشم ببیند چرا که بودن دولت به فعالیت بخش خصوصی وابستگی جدی دارد و در این مساله با تمامی محدودیت‌ها و ناترازی هایی که دارد موارد ذیل را حداقل لحاظ نماید، چرا که به هرحال قدرت مالی بالاتری را در ایران در دست دارد:
تسهیلات ویژه مالیاتی و مالی برای ایجاد نیروگاه‌ها و استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر توسط خود کسب وکارها (بویژه SME ها) برای تولید برق تخصیص دهد.
برای این دوره ناترازی طی مصوباتی امهال حداقل 60 روزه و یا تقسیط‌های خاص برای پرداخت حق بیمه، مالیات عملکرد و ارزش افزوده و اقساط بانکی را در نظر بگیرد.
تکلیف تعطیلات را با رویکرد حمات از کارگران و کارکنان بخش خصوصی با دولت به یک صورت واحد در آورد و از تنش‌ها بکاهد. برای نمونه حق بیمه روزهای تعطیلات معاف گردد و یا در صورت تعطیلی‌های اجباری سوسید یا تسهیلاتی برای کسب و کارها در نظر گرفته شود.
القصه آن چیزی که بیش از هرچیزی به صورت مخفی ناشی از این ناترازی ها ایجاد می‌شود سرمایه اجتماعی و ارتباط است که کم و کمتر می‌شود و تعارضاتی که بالا می‌رود. برای توسعه باید مسائل را حل با نگاهی درست حل کنیم.
